تابلو چهارم

تابلو اول

کرج-دبستان ارجمند ترقی(سابق)-سال 1356 - ساعت 7 صبح

با توجه به اهمیت مقولات فوق الذکر درتثبیت و نهادینه شدن شخصیت و هویت ایرانی با درس اموزی از گذشته و با تدوین دستورالعملی ملی اجرای دسته جمعی سرود ملی در مراسم اغاز هر روز و هر شیفت تحصیلی گنجانده شود تا از اغاز سال تحصیلی جدید شاهد نگرشی نو و والا به اب٬ خاک٬ سرزمین و هویت ایرانی باشیم

بچه هادر حیاط مدرسه منتظر زنگ مدرسه هستند تا از سرمای بیرون زودتر

رهایی یابند. ناظم از دفتر بیرون می اید و زنگ را فشار می‌دهد. زینگگگگگگگگگگگگگگ.

بچه ها زود به صف می شوند. از جلو نظام می کنند و سرود میهن را با هم

می خوانند.

شاهنشه............یک دانش اموز هم پرچم ایران را هماهنگ با سرود بالا می برد. سرود به پایان می رسد و من برای خواندن نیایش بالای پله ها می روم. هنگام امدن نام میهن و پرچم و البته شاه بلند می گوییم جاوید باد.
مدتی نرمش صبحگاهی و بعد اغاز یک روز درسی.


تابلو دوم

المان ورزشگاه لایپزیک-بازی ایران و انگولا-31/3/85-ساعت 17/30

بازیکنان دو تیم ایران و انگولا وارد زمین می شوند و رو به جایگاه می ایستند. هنگام پخش سرود ملی ایران است. بعضی بازیکنان دست برسینه دارند و اندکی نه

از لب خوانی سرود ملی مشخص می شود بعضی بازیکنان فقط اهنگ ان را زمزمه می کنند.بر روی نیمکت هم یکی اب می خورد دیگری حرف می زند و یکی به ظاهرش توجه می کند.تنها چیزی که اهمیت ندارد سرود ملی ایران است.


تابلو سوم

تهران-نیاوران-اردوگاه شهید باهنر-اجلاس روسای اموزش وپرورش کشور-85/5/1 -ساعت 10 صبح

قریب به اتفاق روسای اموزش و پرورش کشور در سالن جمعند.امروز میهمان بلند پایه‌ای سخنرانی دارد که این روزها بیشتر مورد توجه است.موضوع سخنرانی اموزش و پرورش و مفهوم امنیت ملی است.اقای لاریجانی در میان تشویق به پشت تریبون می رود وسخنانش را اغاز میکند.
اثبات ارتباط بین اموزش وپرورش و امنیت ملی بیشترین وقت سخنرانی وی را به خود اختصاص میدهد.لاریجانی از شکل گیری و خاستگاه مفهوم امنیت ملی در کودکی و اهمیت پرداختن به این موضوع در کتاب های درسی دانش اموزان سخن می راند.بحثی که برای مسولین اموزش و پرورش تازگی دارد.

************

هنگامی که این سه تابلو را در کنار هم می بینیم پی به ارتباطی جالب میان این سه می بریم. به فراخور زاویه دید و جایگاهمان نتایج متنوعی دستگیرمان می شود.

اما شاید مهم ترین اینها٬ توجه رژیم گذشته به مفاهیمی مانند میهن کشور پرچم و سرود ملی و کم اهمیتی جمهوری اسلامی و مسولین کشور به چنین مقولاتی است.
واقعا چرا باید با توجه به مردمی بودن این انقلاب ومشروعیت این نظام از پرداختن به این مفاهیم غفلت شود تا در هنگامه های سخت و جهانی که بیش از هر چیز عرق میهن دوستی و عشق به سرزمین و هویت ملی اسلامی راهگشاست از فقدان چنین احساساتی در رنج باشیم.

اگر از بیشتر دانش اموزان این مرز و بوم بخواهید نمی توانند تا به اخر سرود ملی کشور را بخوانند.و حتی مفاهیمی مانند مهر خاوران یا فرغ دیده حق باوران برای انان ثقیل است. این نتیجه نظام ناکارامد و غافل ما از چنین مقولات مهمی است که می بایست جزو اولین وهمیشگی برنامه های درسی مدارس باشد.
در کجای نظام ارزشگذاری و ارزشیابی اموزش وپرورش وحتی اموزش عالی به این موضوعات توجه شده است و معیار و ملاک کدام انتخاب وبرتری وترجیح وتشویق های خانوادگی محلی منطقه ای و ملی و رسمی قرار گرفته است؟

لذا پیشنهاد میکنیم با توجه به اهمیت مقولات فوق الذکر درتثبیت و نهادینه شدن شخصیت و هویت ایرانی با درس اموزی از گذشته و با تدوین دستورالعملی ملی اجرای دسته جمعی سرود ملی در مراسم اغاز هر روز و هر شیفت تحصیلی گنجانده شود تا از اغاز سال تحصیلی جدید شاهد نگرشی نو و والا به اب٬ خاک٬ سرزمین و هویت ایرانی باشیم.

همچنین شناسایی و تدوین راهکار هایی برای ارزشگذاری مفاهیم فوق در متون و برنامه های رسمی و غیر رسمی نیز می تواند اب رفته را به جوی بازگرداند.به امید ان روز و با ارزوی سربلندی این مرز وبوم.و اما تابلوی چهارم.



تابلو چهارم

کرج- مدرسه شهید فهمیده- اول مهر هزار و سیصد و هشتاد و پنج-مراسم اغاز سال تحصیلی به دست رییس جمهور-ساعت 8 صبح

تمام دانش اموزان به صف ایستاده اند. قرار است زنگ اغاز سال تحصیلی در مدرسه انان و به دست رییس جمهور نواخته شود. اقای احمدی نژاد در میان صلوات دانش اموزان وارد مدرسه می شود و پس از سخنرانی و طرح پرسش مهر که امسال به موضوع پرچم و سرود ملی و هویت ایرانی اختصاص دارد زنگ اغاز سال جدید تحصیلی را همراه با خانواده شهید فهمیده به صدا در می اورد. سرود ملی توسط گروه کر خوانندگان ارکستر سمفونیک تهران خوانده می شود و همزمان پرچم مقدس جمهوری اسلامی ایران بر افراشته می شود.به نظر می اید راه جدیدی گشوده شده است.راهی که در نهایت به این شعر ختم خواهد شد:


چو ایران نباشد تن من مباد.