روزنوشت های جانبازی

دست نوشته های یک جانباز وبگرد

روزنوشت های جانبازی

دست نوشته های یک جانباز وبگرد

جانبازان و معلولین جایی در شهر طلایی ندارند

گزارشی می خواندم از نشریه تایم در باره شهر اصفهان نویسنده با تمجید از این شهر آنرا "شهر طلایی ایران" نامیده است شهری که مجددا برای دیدن آن بازخواهید گشت 

 

یاد مسافرت چندی پیش خود به این شهر افتادم  

وقتی با کرایه ماشین سواری از محل اقامت خود به شوق دیدن ابنیه تاریخی و معروف شهر به میدان نقش جهان رفتم سوار بر ویلچیر از سمتی که خواستم وارد مجموعه تاریخی بشوم و یا بسمت بازار بروم بدلیل وجود پله و موانع فیزیکی موفق نشدم  

جالب اینکه در همان موقع محوطه مجموعه پایین میدان نقش جهان را داشتند بازسازی و ترمیم می کردند و دریغ از اینکه فکر کنند که شاید یک بدبخت فلک زده جانباز یا معلول ویلچیری بخواهد از این مسیر عبور کند   

اتفاقا در کنار زاینده رود و کنار پل های تاریخی آن نیز شرایط به همین منوال بود 

جالب اینکه در شهر اصفهان بدلیل پیشگامی اش در صحنه های جنگ تحمیلی تعداد قابل توجهی از جانبازان نخاعی و ویلچیری زندگی می کنند که متاسفانه وضعیت نامناسب فضای شهری باعث عدم حضور آنها در محیط شهری شده است 

نمی دانم چرا مسئولین محترم آن شهر به هیچ وجه به این فکر نمی کنند مسیر را طوری طراحی و بازسازی کنند که برای معلولین و جانبازان نیز بعنوان بخشی از افراد این جامعه قابل استفاده باشد  

 

شاید جواب قابل تامل برادر جانباز اصفهانی که  از وی سوال کردم با توجه به زندگی تعداد زیادی از جانبازان نخاعی در این شهر چرا وضعیت محیطی شهر برای استفاده معلولین و جانبازان مناسب سازی نشده است به واقع نزدیک باشد 

 

این برادر عزیز در پاسخ سوال من گفتند "بدلیل سفر خارجی‌ها به این شهر مسئولین شهر می خواهند ما در دید نباشیم" 

 

اگر هم مسئولین محترم شهر اصفهان در واقع این نیت را نداشته باشند ولی در عمل این موضوع اتفاق افتاده است. 

 

مسئولین عزیز شهر طلایی ایران اگر بفکر معلولین و جانبازان ایرانی نیستند لااقل این احتمال را بدهید که یک معلول خارجی از این شهر دیدن کند!!! 

 

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد