نقدی بر شیوه تبلیغات و اطلاع رسانی جامعه در باره ایثارگران

انتقاد شدید مشاور وزیر ارشاد از شیوه اطلاع رسانی در ارائه خدمات به جانبازان و

ایثارگران

قدرت الله رحمانی"جانباز قطع نخاع و مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در امور ایثارگران در نشست رشورای مشاوران وزیران و رؤسای دستگاه های اجرایی در امور ایثارگران،طی سخنانی با عنوان «نسبت اصلاح الگوی مصرف با رفتار جامعۀ ایثارگری» به نقد شیوه اطلاع رسانی در زمینه خدمت رسانی به جانبازان پرداختند که ابتدا بخشهایی از آن  به نقل از  «فاش نیوز» و سپس متن کامل آن در ادامه مطلب درج می شود

متأسفانه عملکرد تبلیغات رسمی ما طی سال های بعد از جنگ به گونه ای بوده که بخشی ازجامعه ایثارگری ما را وارد مسابقه نامبارک مصرف گرایی کرده است.الان این صفی که پشت در بنیاد شهید برای احراز جانبازی یا گرفتن درصد جانبازی درست شده به خاطر این است که در این سال ها علی الدوام تبلیغ کرده ایم که فلان امتیاز را به جانباز و ایثارگر داده ایم یا می دهیم.جامعه تصور می کند هرچه امکانات و منابع هست انگار دارد به ایثارگران تخصیص داده می شود.آیا واقعاً این جوری است!؟

یا این طرح واگذاری پلاک ویژه جانبازان ؛ یک دعوایی به راه می افتد سر این که پلاک را فقط به جانباز بدهیم یا به معلولان هم بدهیم! اصلاً یکی از آسیب های جدی در بحث ترویج فرهنگ ایثار و شهادت ، همین جنبۀ تقدس  دادن به همه چیز و همه کس است.اصلاً چه معنی دارد که ما بیائیم امتیاز ورود به طرح ترافیک را جنبۀ ارزشی بدهیم؟

رای اصلاح روش های خدمت رسانی به ایثارگران و در رأس همه این روش ها ، روش اطلاع رسانی و انعکاس رسانه ای خدمات و تبلیغات رسمی مان باید یک تجدید نظر اساسی بکنیم.جوری عمل نکنیم که انگار جانبازان و ایثارگران تافتۀ جدا بافته اند و انگار در این کشور منابع کمیاب را به ضرر کل جامعه دارند خروار خروار خرج ایثارگران می کنند! به خدا این برای فرهنگ ایثار و شهادت و قناعت و پرهیز از اسراف و مصرف گرایی اصلاً خوب نیست.

فاش نیوز:

همکاران عزیز دربارۀ اصلاح الگوی مصرف صحبت فرمودند ،گمان می کنم باید بتوانیم یک نسبتی هم برقرار کنیم بین این موضوع با مسئلۀ ایثارگران و رفتارجامعۀ ایثارگری.به هرحال باید ببینیم بین بحث اصلاح الگوی مصرف و جامعۀ ایثارگری چه نسبتی وجود دارد و این بحث چگونه باید دیده شود.

حتماً عزیزان استحضار دارند که رهبر معظم انقلاب بعد از پیام نوروزی شان - که امسال را سال«اصلاح الگوی مصرف» اعلام فرمودند - در یک جلسه ای که برخی از مسئولان خدمت ایشان رسیده اند از برخی برداشت ها دربارۀ این تعبیر اظهار نارضایتی کرده اند و فرمودند : (نقل به مضمون)ما امسال را سال «حرکت به سوی اصلاح الگوی مصرف» اعلام کردیم و نه سال «اصلاح الگوی مصرف»؛ یعنی این که این یک کار درازمدت ، مستمر و طولانی است و نباید فقط منحصر شود به همین امسال.چون اساساً این کار بزرگ و ریشه ای امکان این که در یک سال نتیجه بدهد وجود ندارد.یک وجه اصلی این ماجرا که دیرپاتر است و نیاز به تلاش و کوشش دراز مدت دارد ، جنبۀ فرهنگی قضیه است و آنچه که به ما – به عنوان افرادی که به نوعی دست اندرکار امور ایثارگران هستیم – مربوط است این است که ببینیم این عزم بزرگ نظام را چگونه باید در جامعه ایثارگری جاری و ساری کنیم.

متأسفانه عملکرد تبلیغات رسمی ما طی سال های بعد از جنگ به گونه ای بوده که بخشی ازجامعه ایثارگری ما را وارد مسابقه نامبارک مصرف گرایی کرده است.الان این صفی که پشت در بنیاد شهید برای احراز جانبازی یا گرفتن درصد جانبازی درست شده به خاطر این است که در این سال ها علی الدوام تبلیغ کرده ایم که فلان امتیاز را به جانباز و ایثارگر داده ایم یا می دهیم.جامعه تصور می کند هرچه امکانات و منابع هست انگار دارد به ایثارگران تخصیص داده می شود.آیا واقعاً این جوری است!؟ مگر قرار نبود ما ایثارگر باشیم ؟ مگر قرار نبود هرجا پای فداکاری و از خودگذشتگی است ، ایثارگران پیش قدم باشند و هرجا پای پول و ثروت و فرصت در میان است ما ته صف باشیم؟چرا حالا جوری تبلیغ می کنیم که جامعه تصور کند مردم  کوچه و بازار باید محدودیت ها و مضیقه ها را تحمل کنند ولی به جانباز و خانواده شهید امتیاز ویژه می هیم؟
راه خیلی دوری نرویم ، من چند تا مثال از همین اواخر سال گذشته می زنم که اتفاقاً رابطه مستقیم با مصادیق اصلی اصلاح الگوی مصرف یعنی مصرف سوخت و حامل های انرژی دارد. شما دیدید یک جنگ رسانه ای بین ستاد حمل و نقل سوخت و بنیاد شهید راه افتاد بر سر سهمیۀ ویژۀ بنزین جانبازان. آیا واقعاً لازم بود این؟این که مثلاً ستاد بگوید ما روزی 2 لیتراضافه بنزین به این تعداد از جانبازان می دهیم ، از آن طرف بنیاد شهید بگوید نه خیر ، هم این 2 لیتر را مثلاً یک خورده چرب ترش کن ، هم غیر از جانبازان مثلاً بالای 70 درصد به جانبازان بالای 40 درصد هم بده.این آیا به آبروریزی اش می ارزید که این ها را در سطح رسانه ها مطرح کنیم؟

یا این طرح واگذاری پلاک ویژه جانبازان ؛ یک دعوایی به راه می افتد سر این که پلاک را فقط به جانباز بدهیم یا به معلولان هم بدهیم! اصلاً یکی از آسیب های جدی در بحث ترویج فرهنگ ایثار و شهادت ، همین جنبۀ تقدس  دادن به همه چیز و همه کس است.اصلاً چه معنی دارد که ما بیائیم امتیاز ورود به طرح ترافیک را جنبۀ ارزشی بدهیم؟ یک وقت شما می خواهید یک جانباز را به عنوان نماد ایثار و فداکاری معرفی کنید ، خب می بریدش بالای جایگاه مثلاً مدال شجاعت و ایثار به او می دهید ، خب این خیلی خوب و درست و به جا و قابل تقدیر ، لازم هم هست ، وظیفۀ نظام هم هست.اما دیگر مجوز ورود به طرح ترافیک و سهمیه بنزین که جنبۀ ارزشی ندارد.صورت مسئله خیلی ساده است ؛ حکومت و مدیریت شهری باید برای کسانی که مشکل جسمی و حرکتی دارند و نمی توانند از ناوگان حمل و نقل عمومی مثل اتوبوس و تاکسی و مترو استفاده کنند ، این امکان را فراهم کند که متفاوت از بقیۀ مردم از وسیلۀ نقلیۀ شخصی استفاده کنند.این دیگر چه ربطی به جانباز بودن یا نبودن دارد؟ جانبازش باید بهره مند باشد ، معلولش هم باید بهره مند باشد. مدال افتخار نیست که بگوییم فقط به جانباز بدهید!؟ الان شما به فرودگاه که می روید در پارکینگ فرودگاه یک جای خیلی مناسبی را همان ابتدای ورودی پارکینگ طبقاتی برای جانبازان در نظر گرفته اند ، ما هر وقت رفتیم فرودگاه ، در آن جایگاه مخصوص جانبازان جای پارک نبود.می گوییم این ماشین ها چیست؟ می گویند کارت جانبازی نشان داده اند ما هم اجازه دادیم پارک کنند. می گوییم آخر این جا باید برای کسانی باشد که مشکل جسمی و حرکتی دارند ، چه جانباز چه غیر جانباز، نه این که مثلاً یک جانباز 10 درصد که الحمدلله مشکلی ندارد بیاید کارت جانبازی نشان بدهد اینجا پارک کند آن وقت یک جانباز یا معلول ویلچری مجبور شود کلی بگردد یک جا برای پارک پیدا کند.
سر همان سهمیه ویژه بنزین ، بنیاد شهید می توانست با محاسبه ما به التفاوت قیمت آزاد و یارانه ای بنزین و واریز کردن آن به حساب حقوق جانبازان این غائله را بدون سرو صدا و هیاهو حل کند و این قدر هم تبعات منفی نداشت.

یا این مصوبه ای که دولت اواخر سال گذشته دربارۀ معافیت گمرکی  واردات خودروی جانبازان داشت را شما ملاحظه کنید ؛ اول تصویب شد جانبازان بالای 70 درصد تا سقف 40 میلیون تومان معافیت داشته باشند ، چند روز بعد گفتند جانبازان بالای 50 درصد هم تا 30 میلیون و جانبازان بالای 40 درصد مثلاً 25 میلیون و جانبازان 25 درصد به بالا هم 20 میلیون معاف باشند ! خب این یعنی چه ؟ یعنی وارد کردن کل جانبازان به مسابقۀ ویژه خواهی و رانت خواری. اصلاً فلسفه اصلی این مصوبه گم شد. نتیجه اش این شد که شما می بینید رئیس محترم بنیاد شهید جناب آقای دکتر دهقان که خودش تلاش کرده و برای رفاه حال جانبازان رفته این مصوبه را از دولت گرفته ، حالا از این که کرامت و حیثیت جانبازان در خطر بیفتد و بچه ها گرفتار دلال بازی بشوند ، ابراز نگرانی می کند .خب مگر قرار نبود ما روحیۀ قناعت را در جامعه و به طریق اولی در ایثارگران و جانبازان ترویج بکنیم ؟ این جوری می شود؟

قرار شد و گفته هم شد که درسال حرکت به سوی اصلاح الگوی مصرف ، هر کس و هر گروه و طیف و طایفه ای از خودش شروع کند.ما هم بیائیم فکر کنیم ببینیم در جامعه ایثارگری چگونه باید در این موضوع وارد بشویم.پیشنهاد بنده این است که برای اصلاح روش های خدمت رسانی به ایثارگران و در رأس همه این روش ها ، روش اطلاع رسانی و انعکاس رسانه ای خدمات و تبلیغات رسمی مان باید یک تجدید نظر اساسی بکنیم.جوری عمل نکنیم که انگار جانبازان و ایثارگران تافتۀ جدا بافته اند و انگار در این کشور منابع کمیاب را به ضرر کل جامعه دارند خروار خروار خرج ایثارگران می کنند! به خدا این برای فرهنگ ایثار و شهادت و قناعت و پرهیز از اسراف و مصرف گرایی اصلاً خوب نیست