سروهای روان

برگرفته از وبلاگ هبوط

... امروز یاد مقاله ای که سالها قبل آقای کساییان در کیهان نوشته بود افتادم، من و چند تن از رفقا رفته بودیم آنجا برای کاری، ایشان را دیدیم و کمی درد دل کردیم، و نتیجه اش شد:

دیدار در باران با چند سرو روان:

شاید یک روز آن مقاله را پیدا کنم و روی وب بگذارم،

.....  امروز در پارک شهر چهار تن از بچه های گل روزگار سپیدی و زیبایی را دیدم، دو تن از آنها با چشمانی اشک آلود از زهر شیمیایی دشمن،با سینه هایی سوخته،  دیگری با دو پا و انگشتانی قطع شده و آن دیگری با سالها اسارت ،

راستش خیلی خجالت کشیدم .......! بیشترین آثار زخمهای تن آنها، بر اثر بی مهری بود...... تاب نمی آورم.