نشست دبیران گروه های پیگیری و شورای عالی راهبردی جانبازان برای حل مشکل خودرو
بگزارش روابط عمومی انجمن جانبازان نخاعی ایرانیان
دبیران گروه های پیگیری جانبازان طی نشستی که در محل گروه پیگیری جانبازان نخاعی برگزار شد ضمن بررسی سوابق و پیامدهای موضوع مصوبه خودرو و اثرات سوء لغو این مصوبه توسط مجلس تصمیمات زیر را اتخاذ کردند:
- ارسال نامه به سران قوا و طرح موضوع و مشکلات حاصله از مصوبه و لغو آن و درخواست تصمیم گیری سریع و فوری برای حل این مشکل
- درخواست از جانبازان ساکن در شهرستانها برای رایزنی با نمایندگان مجلس و استانداران شهرهای مربوطه
- درخواست از بنیاد برای پیگیری فوری و جدی و کنار گذاشتن اهمال کاری های گذشته در موضوع پیگیری خودرو و تلاش برای ارائه لایحه ای فوریتی از سوی دولت به مجلس
- مشورت و رایزنی با مشاورین و معاونین حقوقی مجلس ، دولت و بنیاد برای دستیابی به راه کارهای حقوقی مناسب
بنام خدا « اصحاب کهف »
سالهاست در را باز گذاشته ایم تا هر کسی خواست بیاید و از پلهای این خانه بالا برود و آنچه را که دلش میخواهد به زبان بیاورد و جلوی در و همسایه شرمنده شویم. دیروز از مابه عنوان اسطوره یاد می شد ولی امروز در پیچ و خم زندگی یادی از ما نمی کنند.انگار فراموش کرده اند که همین چند وقت پیش بود که در جبهه های نبرد حق علیه باطل از خود مقاومت ها نشان داده و ایثارگریها کرده ایم ! از خود می پرسیم که آیا جامعه ارزش کارمان را می داند یا نه ؟! فقط شنیده اید که بعضی از ما در سخت ترین شرایط زندگی صبوری پیشه می کنند. از درد می نالند ولی زیر لب دعای فرج آقا را زمزمه می کنند. سفره شان خالی است اما سفره دل پیش نامحرم باز نمی کنن.
جنگ ظاهرا" تمام شد و عده ای« قتلوفی سبیل ا لله » شدند و به قراری که گذاشته بودند عمل کردند و« عند ربهم یرزقون »گردیدند ، جمعی ماندند تا یادگارانی باشند از حماسه هشت سال دفاع مقدس ، ولی افسوس که اینان ماندنشان زخمی شد که نه تنها مرهمی برایش نساختند بلکه هر از گاهی نمکی بر روی آن پاشیدند .
اگر بگوئیم ایثارگران انقلاب و جنگ اصحاب کهف هستند سخنی به گزاف نگفته ایم چرا که نه پول سیاهشان اعتباری دارد ونه موی سپیدشان............
در این مقوله قصد بر این نیست تا خدای ناخواسته فردی یا گروهی مورد اتهام قرار گیرند که چرا گاه و بیگاه نیشتر بر زخمهایمان میزنند و هدفشان چیست بلکه میخواهیم بدانیم رفتار و کرداری که طی سالهای پس از جنگ با این قشر مظلوم شده واقعا" حقشان بوده ؟ آیا این همه مصوبات مجلس و دولت و توصیه های بنیانگزار جمهوری اسلامی و مقام معظم رهبری شامل حال ایثارگران گردیده ؟ آیا سزاوار است با روح و جسم ایثارگران چنین برخورد ناهنجاری داشته باشبم ؟
به راستی فرصتی پیش آمده تا با دل خود خلوت کنید و بپرسید این هیاهو که به پا کردید و آبرویی را بر باد دادید کدام قسمت ازسناریوی تخریب ایثارگران بود .
اینان که با یک پیام به وسعت آزادی و آزادگی ، یک خروش به عظمت راه حسین، یک عبادت به بلندای همت همتها ، یک فرصت برای رسیدن به لقا الله ، یک پیشانی بند به رنگ سرخ سرخ قشنگ ، یک آه بلند وای سوختم، دور ماندند از یاران «عند ربهم یرزقون » باید چنین رسوای عام و خاص شوند .
پرواز اینان به ناکجا آباد نیست، میدانند کجا میروند و چرا میروند . فلسفه آمدن و رفتن را آموخته اند و بر آورده شدن حاجات دنیوی خویش را به این قیمت خریدار نیستند . باورشان این است که گل خار دارد،
خنده اشک دارد . زندگی پیچ و خم و پستی و بلندی بسیار داردو رسیدن به معبود راه و روش خاص خود را دارد.
بهاران می آیند و میروند وما در زمستانی غبار آلود هنوز نمی دانیم صیانت از شان و منزلت ایثارگران بر عهده چه کسی است ؟ از هم گسستگی و شکاف به وجود آمده میان ایثارگران از مصوبات مجلس و دولت را چه کسی پاسخ میدهد؟ این روند تا کی ادامه دارد ؟ چرا حیثیت و اعتبار جانبازان اینگونه به بازی گرفته می شود ؟
در قوانین مرتبط با ایثارگران چنین وضعی به یک فرهنگ تبدیل شده است که جز تخریب چهره ایثارگران در جامعه چیزی را دنبال نمی کند . مسئولیت آن بر عهده کیست ؟
چگونه می شود یک مصوبه با پیشنهاد دستگاه ذیربط و حسب اصل 138 قانون اساسی به تصویب می رسد و درست با همان اصل لغو می شود. پاسخگو کیست ؟
آیا متولیان در بنیاد شهید وامور ایثارگران متوجه هستند که چگونه با اعتبار بنیاد بازی می شود ؟
اگر مصوبه ای کار دقیق کارشناسی داشته است چرا با گذشت زمان آن را لغو می کنند ؟
آیا این نوع تصمیم گیریها ی بی سرانجام حکایت از چه دارد ؟
عدم تصویب و اجرای قانون لایحۀ جامع خدمات رسانی به ایثارگران ، قانون حالت اشتغال ، آیین نامۀ کمیسیون پزشکی ، کاهش درصد جانبازی،تامین داروی مورد نیاز جانبازان،تردد جانبازان و صدها موارد دیگر دستخوش اعمال سلیقه و عدم کارشناسی هاست .واقعاً چه کسی پاسخگو ست ؟
اینان خوب میدانند که چه کسانی با استفاده ار رانت های دولتی برای خود کاخهای مجلل ساخته اند و همچون فرعونیان زندگی میکنند . باکی نیست بگذارید آنها راه خود را بروند واینان نیز راه خویش را .
خواسته جامعه ایثارگری از بدو انقلاب تا کنون این بوده که ما را بدهکار مردم نکنید . جلو ارزشها علامت سوال نگذارید.
اگر مرهمی بر دردهای جسم و روحشان نیستید سوهان هم نباشید .
اگر بعضی دولتمردان و کرسی نشینان و مسئولین امر اعتقاد بر این دارند که با ورود چند دستگاه خودرو برای کسانی که قادر به استفاده ازتولید داخل نیستند صنعت خودرو سازی به ورشکستگی میرسد گویا جولان اتومبیلهای چند صد میلیون تومانی را در خیابانهای شمال شهر وبزرگراههای حضرت امام، بسیج ، شهید رجایی، شهید ستاری، شهید بابایی ، شهید چمران ، شهید همت ، شهدای گمنام ، شهید محلاتی ، شهید نواب صفوی ویادگار امام نمی بینند و چنان سنگ بیکاری کارگران را به سینه میزنند که گویی قرار است اولین اتومبیل خارجی وارد مملکت شود.
یک سال و نیم از مصوبه دولت ( اسامی 1500 تن از جانبازان واجد شرایط استفاده از تسهیلات معافیت عوارض گمرکی طی دو مرحله از سوی بنیاد شهید و امور ایثارگران انقلاب اسلامی به سازمان های ذی ربط معرفی گردیده است.
این تعداد ، جانبازان قطع نخاعی ، دو دست قطع و دو پا قطع را شامل می شود.
گفتنی است طبق مصوبه اخیر دولت جانبازان واجد شرایط مصوبه ، از پرداخت عوارض گمرکی برای واردات یک دستگاه خودرو تا سقف 40 میلیون تومان معاف خواهند بود .آذر ماه 1387) برای ورود خودرویی که جانباز بتواند به راحتی از آن استفاده کند میگذرد ودر این مدت تنها هزار وپانصد دستگاه وارد شده که آن هم در هاله ای از ابهام قرار دارد چرا که بنا به گفته آقای محسن انصاریپور قائم مقام بنیاد شهید وامور ایثارگران متأسفانه بعضی از آنها این امتیاز را در ازای مبلغ ناچیزی به دلالان واگذار کرده‌اند.
حال اگر این مصوبه برای قشر دیگری از جامعه تصویب شده یود آیا شاهد آن نبودیم که ظرف یک ماه بیش از چند میلیون خودرو آنچنانی وارد میشد و صدای کسی هم در نمی آمد و به هیچ کجای صنعت هم آسیبی نمی رسید.کمااینکه دیدیم ونظاره گر هستیم که سلا طین واردات بی رویه ، برنج، موز، ورق ، تیرآهن ، میلگرد، گل. اسباب بازی. پوشاک. آبمیوه .چای.شکر. آدامس. لوازم آرایشی. پتو .لوازم آشپزخانه.لامپ. کولر..یخچال. دوچرخه.خشکبار .موبایل.کریستال.چینی. انواع ماشینهای خارجی وهزاران کالای دیگرمافیای قدرت شده اند وبه کسی هم حساب پس نمی دهند.
اگر میبینید در یک مقطع زمانی سکوت میکنیم این سکوت را حمل بر ندانستن نکنید . میدانیم بازار رانت و توصیه و رابطه چه غوغایی میکند .میبینیم دستهای فتنه را در میهمانیهای آن چنانی، اما میخواهیم ندانیم و نبینیم تا آبرویی از کسی نرود پس بیایید قدری به گذشته ها بر گردیم و به بازماندگان انقلاب و جنگ که قدشان به تیردشمن خم شد تا ایرانی استواربرجا بماند نگاهی قهرمانانه داشته باشیم . ویلچر نشینان امروز همان خط شکنان دیروزند،
گمان نمی کنید دلهایمان به خانه تکانی نیاز داشته باش؟
محمد حسن غلامعلیان
فروردین ماه 1389 هجری شمسی