روزنوشت های جانبازی

دست نوشته های یک جانباز وبگرد

روزنوشت های جانبازی

دست نوشته های یک جانباز وبگرد

آقای رئیس جمهور آنچه باید می گفتید نگفتید و آنچه گفتید اجراء نشد


آقای رئیس جمهور آنچه باید می گفتید نگفتید و آنچه گفتید اجراء نشد

نوشته ای از دوست عزیز ما محمد حسن غلامعلــــــــیان



آقای رییس جمهور سلام :      
حیفم آمد درآخرین روزهای سال 88 نگویم که، گفته بودی که

شوم مست ودوبوست بدهم

اما وعده از حد به شد و ما نه دو دیدیم ونه یک


.....درطول چهار سال واندی که از ریاست جمهوری جنابعالی می گذرد بارها جامعه ایثارگری از شما درخواست داشتند که:


سرمست در قبای ذرافشان چو بگذری  

یک بوسه نذر حافظ پشمینه پوش کنی



..... اما آنچه باید می گفتید نگفتید وآنچه گفتید اجراء نشد .....


جامعه ایثارگری تمام توش وتوان خود را در طبق اخلاص نهاد وسینه خود را آماج گلوله های عوامل رژیم منحوس پهلوی نمود وطنین فریاد الله اکبر از حلقوم غرق به خونش پایه های ستون ستم شاهی را به لرزه درآورد .
شکنجه وحبس انفرادی وتبعید وهزاران درد ورنج را به جان خرید تا رهبر فرزانه اش به مام میهن بازگردد و پرچم اسلام ناب محمدی وعدالت پرور را به اهتراز درآورد .
ملت ماهیت گروهکهای چپ وراست راافشاء کرد ومجروحیت وشهد شیرین شهادت را گوارا تر ازآب زمزم وکوثر دانست تالبخندی برلبان پیر مرادش بنشاند.
دلیر مردان وشیرزنان ایران اسلامی هشت سال در برابر دشمن متجاوز که از سوی 44 کشور اروپایی وامریکایی وعربی حمایت می شد ایستادگی کرد تا دنیا بداند ملتی که قران کتاب آسمانیش وولایتمداری در رگ وپی او ریشه دوانیده دوستدار مرگ با عزت است نه زندگی با ذلت



      آقای رییس جمهور: 8سال دفاع مقدس به ظاهر در سال 67 پایان یافت لیکن فتنه های عوامل خارجی وداخلی هر روز به نوعی چهره کریه خود را نشان می دهند وباپولهایی که از بیت المال به عنوان وام می گرفتند ومی گیرند هر آن طرح وبرنامه ای را جهت برهم زدن نظم عمومی وامنیت ملی به اجرا درمی آورند وآنگاه که رسوای خاص وعام می شوند عده ای فرار را بر قرار ترجیح داده وعده ای  زبان به اقرار می گشایند و دست اربابانشان را رو می کنند ..... 


خفاشان شب که نتوانستند روشنی انقلاب ملت ایران را شاهد باشند دست به دامان جهانخواران شرق وغرب شدند وبا گرفتن جیره ومواجب دست به کار ساخت صدا وتصویری شدند تا آنچه را در ذهن کورشان پرورانده بودند به مردمی که سر به راه دوست می دهند القاء کنند واگر ماستی ریخت جهان به کام آنان شود که زهی خیال باطل .....


      آقای رییس جمهور: تنها یک شامگاه دیگر به پایان سال 88 باقی مانده وعنقریب سال 89 با تمام زیباییها وزشتیهایش فرا می رسد و زخمهای قهرمانان انقلاب وجنگ وپس لرزه های آن برجسم وروان  ایثارگران بیشتر خود نمایی می کند 


ا ین جامعه از یاد رفته تا اخرین نفس پیرو ولی امر مسلمین هستند ونباید به خاطر نیاز به دارو یا درصد ایثارگری ومسائلی از این دست رنج بکشند و هر روز دولتمردان با نشر اخبار کذب مانند معافیتهای گمرکی ووامهای شش میلیونی مسکن وپلاک خودرو وسهمیه بنزین ودانشگاه و........ وجهه آنان را در نزد مردم مخدوش کنند .

      آقای رییس جمهور : حقیر به عنوان یک زندانی رژیم ستم شاهی ومجروح انقلاب وجنگ تحمیلی وجمعه سیاه مکه مکرمه بیش از چهل نامه به نهاد ریاست جمهوری نوشته ام اما افسوس وهزاران افسوس که حتی یک مورد آن رسیدگی نگردید !


      آقای رییس جمهور : اکثریت قریب به اتفاق ایثا رگران این مرز وبوم روزگار سختی را می گذرانند ودادن شعار دردی را از آنان دوا نمی کند ، اینان نیاز به دلجویی وبرون رفت از چنگال بیماری مهلک افسردگی که مانند خوره به جان خود وخانواده هایشان افتاده دارند وچه زود دیر می شود اگر کاری در خور نکنید .......


سه بوسه کز دولبت کرده ای وظیفه من                 اگر ادا نکنی قرض دار من باشی


                 جمعه 28/12/1388 شمسی

محمد حسن غلامعلــــــــیان

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد