روزنوشت های جانبازی

دست نوشته های یک جانباز وبگرد

روزنوشت های جانبازی

دست نوشته های یک جانباز وبگرد

مناسب سازی

 نوشته زیر برگرفته از وبلاگ دوست عزیز ما جانباز نخاعی قاسم اویسی است



به طور کلی بحث مناسب سازی و اهمیت آن مسئله ای است که ضرورت حضور و همکاری نهادهای دیگر با بنیاد شهید و امور ایثارگران را اجتناب ناپذیر کرده است. در خصوص جانبازان می توان گفت بخشی از مناسب سازی به وضعیت مسکن جانبازان و محیط خصوصی آنان بر می گردد باید گفت متاسفانه تا کنون در این زمینه تقریبا هیچ اقدامی صورت نگرفته است. جدای از مشکلاتی که در فضای داخلی ساختمان ها از نظر محدودیت ابعاد و متراژ ساختمان، سهل وصول نبودن بخش های مختلف ساختمان و بطور کلی مهندسی ساختمان برای یک جانباز وجود دارد انتخاب نوع ساختمان نیز یکی دیگر از موانعی است. استفاده از بالا برهای غیر استاندارد، بهره برداری از اسانسورهای تنگ و فشرده و خطرات احتمالی ناشی از آن و یا ایجاد رمپ های با شیب تند، جانبازان را به انتخاب طبقه همکف اپارتمان ها سوق داده است این طبقات عمدتا نمور بوده و بیشترین مشکلات از نظر تاسیساتی مانند ترکیدگی لوله های آب و فاضلاب ، نشت ساختمان، نبود نور کافی، بیشترین سر وصدا متوجه همین طبقات است. اما بخش دیگر مناسب سازی مربوط به مکان های عمومی و فضای شهری است در حالیکه جانبازان و خانواده او  بخشی وسیعی از اوقات خود را در بیرون از منزل، خیابان ها، سازمانها، مجتمع های فرهنگی و ورزشی، ادارات و غیره سپری می کنند ضرروت دارد نوعی مناسب سازی اجتماعی صورت گیرد.  مناسب سازی محیط شهری در تامین یک زندگی مطمئن و آرام همراه با رضایت مندی تمامی اقشار جامعه در استفاده از امکانات مختلف شهری  ضرورتی است انکار ناپذیر، این بحث در تمام کشورهای دنیا سابقه بسی طولانی دارد در کشور ما با وجود آن که درصد قابل توجهی از جمعیت جامعه را افراد جانباز و معلول و ناتوان تشکیل می دهند، با قبول کارهای مهمی که در این زمینه صورت گرفته است باید اذعان نمود که توجه کافی به این مسئله نشده است.


وجود موانع درد سر آفرین و عدم تناسب سازی شهری موجب شده است بسیاری از جانبازان امکان تحصیل و حتی شغل خود را از دست داده و از استفاده بسیاری از خدمات عمومی که حق طبیعی آنان است صرف نظر کنند این محرومیت برای جانباز و خانواده او مشکلات فراوانی را به همراه داشته است. انزوای اجتماعی ناشی از چنین محرومیتی خطری بزرگ برای سلامتی روح و جسم جانبازان و خانواده آنان است. عدم همکاری نهادهای دیگر نمی تواند برای بنیاد توجیه مناسبی باشد اما باید توجه داشت که مناسب سازی و بهسازی اماکن و فضاهای عمومی- دولتی- اعم از آموزشی، تفریحی، درمانی، اداری  و بناهای جدیدالتاسیس-  با همکاری شهرداری ها، راهنمایی و رانندگی، وزارت مسکن و سازمان ترافیک با همکاری بنیاد یک کار جمعی و میان سازمانی است باید بطور جدی  و مستمر پی گیری شود. البته در امر مناسب سازی، فرهنگ سازی و نهادینه کردن آن در سطح جامعه دارای اهمیت که که چنین وظیفه ای به عهده نهادها و سازمان های فرهنگی بویژه رسانه های جمعی و گروهی بویژه صدا و سیما است.  مواردی مانند:  پارکت اتومبیل  توسط افراد متفرقه در جایگاه اختصاصی جانبازان و عدم توجه پلیس،  کمک رسانی افراد ناآگاه نسبت به وضعیت جانبازان و بروز حوادث ناشی از آن،مشکلات ناشی از انجام اموری که نیازمند به اخذ نوبت و یا صف های طولانی است. تاکید بر مراجعه حضوری جانباز که می توان آن را از طرق و وسایل ارتباطی دیگر مانند تماس تلفن، اس ام اس، اینترنت و پیک و پست حل کرد. توقف اتومبیل و ایجاد موانع دیگر مقابل معابر ویژه تردد جانبازان، استفاده افراد عادی از امکانات اختصاصی جانبازان مانند آسانسور ویژه جانبازان، صندلی هواپیما، سرویس های بهداشتی مواردی است که می توان با اطلاع رسانی و آگاهی بخشی درست و به موقع به جامعه مرتفع ساخت.

نظرات 2 + ارسال نظر
داود چهارشنبه 29 اردیبهشت‌ماه سال 1389 ساعت 12:22 ب.ظ http://yaran1388.blogsky.com/

سلام حاج علی آقا

سی سال است که اذعان میکنیم که به این مسئله توجه کافی نشده...چه باید کرد؟ مسئولین که گویی نمیشنوند!!!

اشنا شنبه 1 خرداد‌ماه سال 1389 ساعت 03:09 ب.ظ

بازهم سلام
پناه بخدا دیوانه که شدیم حداقل اگه راست باشد خوبه میگن بابابالاخره بهشون تعلق گرفت والا میگن خالی خالی دیوانه شدن
خواهی نظرموبنویس خواهی ننویس ازدیوانه جزاین برنمیااید
مویدباشی

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد