حاج علی آقا حلش کن

نمی دانم چرا خیلی بسختی و نشدنی ُ میتوان در این وبلاگ مطلب داخل کرد  .

حتی از دیگر دوستان صاحب وبلاگ نیز اینرا شنیده ام > دلیلش چیست ؟

گیر قضیه در انتهای کار می باشد که دگمه انتشار را می زنیم وبعد از نیم ساعت

جواب منفی can not find server می دهد.

تازه بخاطر نا امید نشدن ۵-۶ بار هم اینکار را تکرار می کنیم ولی کلا و حاشا 

اینهم خبری جدید و تکراری و بدون ... !!!

روزنامه جمهوری اسلامی 22/8/1384

ارائه تسهیلات رفاهی جدید به ایثارگران

بخش خبری : رئیس بنیاد شهید و امور ایثارگران اعلام کرد , در صورت تصویب لایحه خدمات رسانی به ایثارگران در مجلس , تسهیلات رفاهی و معیشتی تازه ای به خانواده های شهدا , جانبازان و آزادگان , ارائه خواهد شد. به گزارش روابط عمومی این نهاد , دهقان گفت : در صورت تصویب این لایحه و ابلاغ آن به دولت , به همسر , فرزندان و والدین تحت تکفل ایثارگران (شهدا و جانبازان 35 درصد و بالاتر و آزادگان ) , بصورت ماهانه معادل 25 درصد حداقل حقوق کارکنان دولت به عنوان فوق العاده ایثارگری پرداخت خواهد شد. وی افزود : همچنین وام ازدواج ایثارگران نیز دو برابر ضوابط بانکی شورای پول و اعتبار پیش بینی شده است . دهقان همچنین گفت : بنیاد شهید و امور ایثارگران نیز پس از تصویب این لایحه مکلف خواهد شد , مبلغی را به عنوان هدیه ازدواج , به ایثارگران بپردازد. وی افزود : بنیاد موظف است 50 درصد هزینه عمر خانواده های شاهد , جانبازان و آزادگانی را که توسط هیچیک از دستگاههای دولتی تحت پوشش بیمه عمر نیستند , بپردازد و همه ساله مبلغی را نیز به صندوق ذخیره ایثارگران واریز کند. به گفته دهقان , سازمان حج و زیارت نیز موظف است هر ساله 10 درصد از سهمیه حج تمتع را برای استفاده ایثارگران به بنیاد بدهد و آنان در صورت ارائه کارت ایثارگری در سفر داخلی از پرداخت 50 درصد هزینه بلیط نیز معاف خواهند شد.

جانبازان شیمیایی ایرانی

نهم اردیبهشت روزجهانی بزرگداشت قربانیان سلاحهای شیمیایی نام گذاری شد

در دهمین اجلاس کشورهای عضو کنوانسیون منع سلاحهای شیمیایی در لاهه هلند , 29 آوریل ـ نهم اردیبهشت ـ روز جهانی بزرگداشت قربانیان سلاحهای شیمیایی نام گذاری شد. 29 آوریل روزی است که مصوبات کنوانسیون منع سلاحهای شیمیایی بر کشورهای عضو لازم الاجرا شد و اعضا متعهد شدند به کنوانسیون عمل کنند. دهمین اجلاس کشورهای عضو کنوانسیون منع سلاحهای شیمیایی در لاهه هلند برگزار شد. دراین اجلاس علاوه بر هیات عالیرتبه ایرانی چهارنفر از جانبازان شیمیایی ایران نیز حضور داشتند. این اجلاس با حضور هیاتهای عالیرتبه سیاسی و حقوقی 175 کشور جهان به مدت شش روز در شهر لاهه هلند برگزار شد. « علیرضا حجتی » دبیر انجمن حمایت از قربانیان سلاحهای شیمیایی , دادخواهی از مظلومیت جانبازان شیمیایی ایران واعلام روز جهانی بزرگداشت قربانیان سلاحهای شیمیایی را بزرگترین دستاورد حضور ایران در اجلاس لاهه ذکر کرد. حجتی افزود : هیات های شرکت کننده در این اجلاس , اعضای سازمانهای بین المللی و نمایندگان رسانه ها باابعاد دیگری از جنایات جنگی رژیم صدام در کاربرد سلاحهای شیمیایی علیه مردم بی دفاع ایران از جمله عوارض دراز مدت و سمی این سلاحها برمحیط زیست , آشنا شدند. وی ادامه داد : حضور چشمگیر جانبازان شیمیایی ایران و نیز همسر یکی از جانبازان شیمیایی که بتازگی براثر جراحات ناشی از مصدومیت شیمیایی به شهادت رسیده بود در انتخاب روزجهانی قربانیان شیمیایی تاثیر داشت . به گفته وی آمار شهدا و جانبازان شیمیایی ایرانی که در جزوات توزیع شد به حدی بود که در جلسه اختتامیه این اجلاس , کشورهای عضو به اتفاق آرا روز نهم اردیبهشت ماه برابر با 29 آوریل را به نام روز گرامیداشت قربانیان سلاحهای شیمیایی در جهان نامگذاری کردند. وی گفت : در این جلسه نصب بنای یاد بود قربانیان سلاحهای شیمیایی در مقابل مقر سازمان منع سلاحهای شیمیایی در هلند نیز به تصویب رسید. جمهوری اسلامی ایران با داشتن دهها هزار مصدوم شیمیایی بزرگترین قربانی سلاحهای کشتارجمعی در جهان به شمار می رود اما با این وجود در لیست اتهامات صدام حسین عامل این کشتارجمعی از این جنایات هولناک نامی برده نشده است .

اینهم طرز تفکری در مورد جشنواره چهره هاى ماندگار

چند نکته در مورد جشنواره چهره هاى ماندگار ص ـ  بهرامى پنجمین جشنواره بزرگداشت چهره هاى ماندگار در دوره ریاست آقاى ضرغامى پریشب به کار خود پایان داد. یقینا نحوه برگزارى این جشنواره ونحوه گزینش شخصیت هاى برجسته کشور از سوى محافل مختلف و رسانه هاى گوناگون به نقد و ارزیابى کشیده مى شود. اولین سوالى که همواره پس از برگزارى این جشنواره به ذهن خطور مى کند این است که چرا چنین مراسمى از سوى صدا و سیما برگزار مى شود. این درست که راه اندازى این حرکت شایسته ادبى از سوى صدا و سیما صورت پذیرفت و در این میان نباید از زحمات آقاى لاریجانى در این خصوص چشم پوشى کرد، با این حال بهتر است که در آینده پس از برگزارى نشست هایى مرسوم، این جشنواره از طریق وزارتخانه ها و دولت اجرا شود. یا این که وزارتخانه ها و صدا و سیما به صورت مشترک این طرح را دنبال کنند، چرا که این جشنواره در طى این سال ها قوام یافته و جایگاه خود را پیدا کرده و نمى توان متوقع بود که دولت حرکت دیگرى را به صورت مستقل آغاز کند. در هر حال جشنواره امسال نیز چون سال هاى گذشته برگزار شد و پس از اعلام اسامى «چهره هاى ماندگار» بى شک چون و چراها و تاییدهایى را به دنبال خواهد داشت. نکته قابل تعمیق و اعتنا در این جشنواره انتخاب چهره اى ماندگار از دنیاى ایثار، رشادت و جانبازى بود که باید از مسوولان برگزارى جشنواره و سیاست گذاران آن تشکر کرد و جا دارد به این مساله اشاره شود که در اقصى نقاط جهان همواره سربازان و مردان رزم و نبرد مورد تشویق قرار مى گیرند و گاه از آنها اسطوره سازى مى شود و شایسته است جداى از این جشنواره مجموعه نظام و دولت به تقدیر از این افراد بى ادعا بپردازد. این افراد نیازمند اسطوره سازى نیستند چون خود اسطوره بودند و نشان دادند که مى توان مردانه از خاک مقدس کشور دفاع کرد و پایبند ارزش ها و اعتقادات دینى و اخلاقى بود. جداى از این مساله در جشنواره امسال گزینش شخصیت هاى ماندگار در حوزه هاى مختلف با اما و اگرهاى بسیارى همراه بود. مرسوم است که مسوولین برگزار کننده جشنواره هایى از این دست در بدو کار به معرفى داوران ونحوه گزینش افراد اشاره کنند. حتى اعلام نام نامزدهاى دیگرى که در هر وادى مطرح بودند نیز ضرورى است. در طى این چند سال مشخص نیست که داورى ها بر اساس چه ضابطه اى بوده و چگونه افراد مذکور معرفى و برگزیده مى شوند. یقینا مخفى ماندن شیوه عملکرد و گزینش، کار را براى این افراد بسیار آسان مى کند، چرا که بدون هیچگونه پرسش و پاسخى با یک جلسه و معرفى چند تن مى توان کار را تمام کرد. متاسفانه گزینش و داورى جشنواره هاى ایران همواره مورد سوال و سوءظن بوده و همواره این احتمال مطرح است که گزینش افراد بر اساس ضابطه نبوده و رابطه بر جریان گزینش حاکم بوده است. آیا در حوزه ادبیات افرادى که برگزیده شدند به راستى استحقاق چنین گزینشى را داشته اند؟ آیا افرادى که در رشته شعر و یا قصه نویسى کودکان معرفى شدند بهترین هاى ما در عرصه ادبیات هستند؟ آیا نمى توان افراد دیگرى را معرفى کرد که از مقام و جایگاه والاترى برخوردار هستند و در این وادى بیشتر استخوان خرد کرده اند؟ آیا افرادى چون مهدى آذرى یزدى استحقاق تجلیل نداشتند؟ در اینجا صحبت از سلیقه نیست، صبحت از وضعیت تلخ و گزنده اى است که در این جشنواره به وقوع پیوسته است. جالب این است که برخى افراد برگزیده از سوابق خاص و سوال برانگیزى برخوردار هستند و داوران جشنواره اگر اطلاعى از آن ندارند مى توانند پیگیر مساله باشند. متاسفانه حوزه شعر و ادبیات در ایران همواره دستخوش آفت سیاست زدگى بوده و به راستى نمى توان افراد شایسته اى را که در ارتقاى ادب کشور تلاش کرده اند شناسایى و معرفى کرد. در جشنواره امسال هم گزینش این افراد بیشتر جنبه سیاسى ـ آنهم از نوع و جنس سیاست هاى اعمال شده در گذشته ـ دارد و با سیاست گذارى هاى دوران جدید هم همخوانى ندارد.

عکاس جانباز

روز چهارشنبه ۲۵ /۸/۱۳۸۴هر چه تلاش کردم نشد مطالبی وارد وبلاگ نمایم  واین مطالب آنروز است از روزنامه جوان:

گفت و گو با کوروش ابوطالب امام (عکاس دفاع مقدس) باز هم در جنگ با زندگى، پیروز خواهم شد چندى پیش طرح «رویش در سپیده» را به ستاد بازسازى ارایه داد که پس از تایید طرح، عکس هایى را از دوران بمباران و تخریب شهرهاى کشورمان در کنار تصاویر بازسازى شده همان مناطق قرارداد که در دو مجله رویش درسپیده یک و دو به چاپ رسید. کوروش ابوطالب امام (عکاس) پس از طرح موفق قبلى، طرح تهران دیروز- تهران امروز را به فرهنگسراى پایدارى ارایه داد که قرار شد عکس هاى تطبیقى از دوران هشت سال جنگ را با امروز تهران در کنار هم و در یک مجموعه قرار دهد. این طرح در ابتدا مورد پذیرش و استقبال شهردارى واقع شد اما امروز پس از گذشت ماه ها، هنوز هیچ پاسخ شفافى داده نشده و «امام» در بلاتکلیفى مانده است. خودش مى گوید حتى نمى دانم کار را ادامه دهم یا دست نگه دارم. وى در حال حاضر بخشى از پروژه را با هزینه شخصى انجام داده و براى بخش پایانى کار، مستأصل مانده است. آنچه در ادامه مى خوانید، حاصل گفت و گوى ما با این هنرمند عکاس است. <v:imagedata o:href="http://www.javannewspaper.com/1384/840825/061146.jpg" src="file:///D:DOCUME~1SHAHSA~1LOCALS~1Tempmsohtml1 * شما از چه زمانى عکاسى را به شکل حرفه اى و جدى شروع کردید؟ ** از هفت سالگى پدرم برایم دوربین گرفت و سرگرمى اوقات فراغت من این بود که عکس بگیرم و ظهور و چاپ کنم. بعد از آن به شکل جدى ترى کار را دنبال کردم. تا این که با شروع جنگ، عازم منطقه شدم. برپایى نمایشگاه هاى فرهنگى هنرى و ساخت حجم هایى با موضوع دفاع مقدس و عکاسى از منطقه را انجام مى دادم و به صورت گزارش تصویرى براى مجله سروش مى فرستادم که این سلسله گزارش ها «هنر در جنگ» نام داشت. * در رویش در سپیده بیشتر از چه شهرهایى عکاسى کردید؟ ** خرمشهر، آبادان، سوسنگرد، دزفول، اهواز و تهران و کلیه شهرهایى که در این دوران در اثر بمباران و موشکباران تخریب شدند، موضوع عکس هاى این مجموعه هستند. * خاطره اى هم از این دوران که عکس ها را تهیه مى کردید، دارید؟ ** در شهر سوسنگرد، تانکى را دیدم که با شنى ها و لوله، به شکل کامل در میدان شهر گذاشته شده بود. مردم بدون این که آسیبى به تانک وارد کنند، در نگهدارى آن مى کوشند. این فرهنگ مقاومت برایم خیلى جالب بود. * استقبال مردم از عکس ها چگونه بود؟ ** در عکس هاى تطبیقى شادى ها و غم ها و دوران تلخ جنگ نمودار مى شود و شاید براى آن ها جالب باشد که یک مکان یا مسجد یا ورزشگاه، قبل از جنگ چگونه بوده و بعد از تخریب و بازسازى به چه شکل در آمده است. در این عکس ها هر دو حالت منعکس شده و همین گذشت دوران، عامل اصلى استقبال مردم مى شود. * به نظر مى رسد طرح اخیرتان با مشکلاتى روبه رو شده است. منشأ این مشکلات به نظر شما کجاست؟ ** منشأ این بى توجهى ها و عمل نکردن به وعده ها نمى دانم از کجاست. ولى گله اى دارم از مسوولان فرهنگسراى پایدارى و شهردارى که بعد از گذشت دو سال عکاسى، هنوز نه قراردادى با ما بسته اند و نه مبلغى پرداخته اند. کار را با هزینه هاى شخصى انجام داده ام و حالا پاسخ آن ها این است که نمى توانیم قرارداد ببندیم. حتى جواب تلفن هایم را نمى دهند. من مانده ام و آرشیوى که از تهران بعد از جنگ روى ویلچر و به سختى کار کرده ام. همان طور که مى دانید وقتى روى ویلچر هستى نمى توانى زیاد از خانه بیرون بروى و فقط براى عکاسى و یا کار واجب بیرون مى روى که به نظر مى رسد شاید بهتر باشد که این کار هم انجام نشود. گاهى دلم مى خواهد سرم را بالا بگیرم و آرزو کنم که وقت رفتن برسد. گاهى هم به فکرم مى رسد که بروم توى پارک مثل فتوها، هنر و تجربه را فراموش کنم و با عکاسى معمولى بتوانم هزینه هاى زندگى را فراهم کنم. در شرایطى که دارم، این بهترین راه است. * غیر از طرحى که ناکام ماند، طرح دیگرى در دست ندارید؟ ** اخیراً یک فیلم مستند مى سازم. فیلمى را با عنوان تهران دیروز و امروز ساخته ام. چندکلیپ در گذشته ساخته بودم که به نظرم رسید زمینه هاى فراهم شدن عکس ها را به فیلم تبدیل کنم. این فیلم برداشت شخصى از زندگى خودم بود که روى ویلچر با دوربین در شهرى که روزگارى جنگ را دیده و تجربه کرده، مى چرخم و به دنبال موضوعات مورد نظر هستم. امیدوار بودم در زندگى شریک باشم و گویا جامعه نمى خواهد شرکتى در آن داشته باشم.حالا به این نتیجه رسیده ام که دوربین فیلمبردارى را کنار بگذارم و به کلى عکاسى را فراموش کنم. فیلمى را که با نام «پایان» در دست ساخت داشتم و به تجربه هاى مرگ و زندگى در آن مى پرداختم، کنار بگذارم. * منظورتان از تجربه هاى مرگ و زندگى چیست؟ راجع به موضوع فیلم توضیح بیشترى ارایه مى دهید؟ ** آدم هاى خاکى از آینده اى که پیش رو دارند، از مرگ و از این که همه چیز را بگذارند و بروند مى ترسند. من در طول  سال ها بر ترس هایم غلبه کرده ام. از مرگ باکى ندارم. مى خواهم زندگى کنم و فعال باشم و منشأ حرکت واقع شوم. جوان نیستم ولى تلاش مى کنم تا زندگى راکدى نداشته باشم. * با وجود مشکلى که براى طرحتان رخ داده است، از کار مایوس شده اید؟ ** براى گذران زندگى هیچ وقت مایوس نمى شوم. انسان زنده باید فعالیت کند تا امورش بگذرد. من هم مثل گذشته با مشکلات مى جنگم. این بار هم مثل همیشه در جنگ با زندگى پیروز خواهم شد، ولى بى توجهى به آثار هنرى و زحمات هنرمند، باعث دلخورى مى شود. دوستان ما در این طرح، بعد از گذشت دو سال اعلام کرده اند که عکس ها را موردى مى خرند و براى چاپ کتاب هنوز فکر نکرده اند. من فاکتورهایم را فرستاده ام که هنوز پاسخ آن نیامده است و دیگر پاسخ تلفن هایم را نمى دهند. آن ها به وعده اى که دادند عمل نکردند. در حالى که افتتاح فرهنگسراى پایدارى با عکس هاى «تهران دیروز و امروز» من انجام شد و قول دادند که بعد از نمایشگاه کارها را در کتابى چاپ کنند و من براساس آن وعده کار را گسترش دادم. در حالى که اطلاع دارم در همان فرهنگسرا و جاهاى دیگر، خرج هاى کلانى مى کنند. * فکر مى کنید نگاه مردم به دفاع مقدس و ارزش هاى آن چگونه است؟ ** در سایت دفاع مقدس مطلبى را دیدم مبنى بر این که جانبازى به خاطر شرایطى که دارد با مشکلات فراوانى در کرج زندگى مى کند. خانه اى به او داده اند که پنج میلیون از آن را بدهکار است. او براى اداى دین و پرداخت بدهى اش مثل پیک موتورى با موتورش مسافرکشى مى کند. جانباز ۵۰ درصد باید با این فشار زندگى خودش را اداره کند. مردم فکر مى کنند خانواده شهدا مى برند و مى خورند و دنیا به کامشان است. در حالى که این طور نیست و مردان رزم، امروز در دشوارترین شرایط به سر مى برند. هر چه آسیب دیده تر باشند و درصد جانبازى بالاترى داشته باشند مشکلات آن ها نیز افزون تر مى شود. * وحرف آخر؟ ** جنگ، مصیبتى است که در هر دوره ممکن است بر ملتى نازل شود و ما با یادآورى و نگهدارى و حفظ آثار ارزشمند آن دوران در واقع به دلاور مردان جبهه هاى نبرد بها داده ایم. همان  طور که در آلبوم عکس خانوادگى، تصویر عزیزان خود را نگهدارى مى کنیم. خاطرات جنگ ممکن است دردناک و ناراحت کننده باشند ولى حفاظت رزمنده ها از آرمان ها و اعتقاداتشان و دفاع از وطن، مایه فخر و مباهات ماست و باید از این منظر به قضیه نگاه کنیم. sadegh sadeghy شنبه 28 آبان‌ماه سال 1384 ساعت 04:11 ب.ظ ماجرایی شگفت در حرم امام رضا(ع)   سایت انتخاب     خبرگزاری انتخاب : ماجرای شگفت انگیز ورود یک سگ گله و غیر ولگرد به حریم مقدس ثامن الحجج در روزهای میانی هفته گذشته زائران حرم امام رضا (ع) که مشغول زیارت در پایین پای مبارک بودند ار شگفت زده کرد. به گزارش خبرنگار خبرگزاری «انتخاب» از مشهد به نقل از شاهدان عینی و فیلم و عکس تهیه شده توسط دوربینهای مداربسته حرم، در روزهای میانی هفته گذشته ، زائران حرم امام رضا (ع) ناگهان با سگ سفیدی مواجه شدندکه تا چند متری ضریح مطهر ،  پیش آمده بود و به صورت ویژه ای سرش را در درست مقابل پایین پای مبارک روی زمین گذاشته و با صداهای عجیب، گریه می کرد. بنابراین گزارش، پس از آنکه یکی از دربانها با سگی مواجه شد که بدون سر و صدا و سری پایین افتاده، قصد ورود به حرم رضوی را داشت، از ورود او به حرم جلوگیری می کند. خود دربان در این مورد به «انتخاب» می گوید: باورم نمی شد که این سگ چگونه به اینجا آمده و با هیچ مانعی رو به رو نشده است.سگ وقتی به طرف من آمد به شکل ارامی و فقط با کلمه "برو" سرش را برگرداند و بدون مقاومت از آنجا دور شد. سگ یاد شده اینبار با ورود به پاکینگ ویژه ، وارد محوطه می شود و با مخفی کردن خود در کنار یک کمپرسی حامل سنگ (انطور که در تصاویر دوربین مدار بسته دیده شده) ، خود را به صحن‌آزادی می رساند. این سگ با ورود به داخل صحن به هیچ وجه از روی فرشها عبور نمی کند و به شکلی هیچ کس متوجه نمی شود (اما دوربین ها آن را ضبط  کرده اند) در حالی که به شکلی شگفت آور پشت به ضریح نمی کند، تا دو سه متری ضریح مطرح پیش می رود. این سگ در دو سه متری ضریح زانو زده و سرش را به سنگهای حرم چسبانده و با درآوردن صداهای عجیب ، شروع به نوعی گریه و می کند، به طوریکه خدامی که در اطراف این سگ پس از ساعتی حلقه می زنند سر سگ یاد شده را خیس از اشک تعریف می کنند. پس از ساعتی یکی از زائرین سگ را مشاهده می کند و خدام را خبر می کند.خدام پارچه ای را روی گردن سگ انداخته و با پهن کردن پارچه برزنتی از سگ می خواهند که روی برزنت برود.سگ نیز به آرامی روی پارچه می نشیند و اجازه می دهد که خدام شگفت زده، او را به داخل صحن هدایت کنند. بنا بر گزارش خبرنگار خبرگزاری «انتخاب»، سگ یاد شده به دستور مقامات برای نگهداری به مزرعه ویژه آستان قدس رضوی منتقل شد. خبرنگار ما اضافه می کند که ماجرای شگفت انگیز این سگ، چند روزیست که بحث داغ مردم و زائران حرم امام رضا (ع) است. شایان ذکر است «انتخاب» بجز این عکس به تصاویر و بخشهایی از فیلم این ماجرا دست یافته که آنرا طی چند روز آینده منتشر خواهد ساخت       علی شنبه 28 آبان‌ماه سال 1384 ساعت 09:48 ق.ظ   با عرض تبریک به مناسبت ایجاد وبلاگ جانبازان  امیدوارم روزهای مفید وپرکاری را تجربه کنیم. در اولین فرصت خدمت خواهم رسید.   ارادتمند امیرمهدی امیرمهدی چهارشنبه 25 آبان‌ماه سال 1384 ساعت 03:57 ب.ظ تحصن جانبازی در بزرگراه مدرس بر اساس گزارش رسیده:   یک جانباز ۳۵٪ به اتفاق همسرش در ضلع شرقی ساختمان بنیاد جانبازان در بزرگراه مدرس تحصن کرده است. جانباز عباس باقری خرمدره جانبازی ۳۵٪ قزوین که در سال ۶۲ مجروح شده است سال ها بعد از مجروحیت نتوانسته در جایی بطور رسمی شاغل شود و از طریق کارگری رورمزد امرار معاش می کند . وی با وجود  جانبازی ۳۵٪  و داشتن سه فرزند در منطقه شال قزوین مستاجر است.   وی برای جلب توجه مسئولین جهت رفع مشکلات مالی فراوان خود در این مکان متحصن شده است.     توجه: از بنیاد شهید و امور ایثارگران و دوستانی که خبرتکمیلی  در این رابطه دارند خواهشمندیم برای ما ارسال کنند. علی چهارشنبه 25 آبان‌ماه سال 1384 ساعت 10:01 ق.ظ                                                              بسم الله الرحمن الرحیم با عرض سلام میخواستم اطلاع بدهم که در این نشانی  :    http://www.webgozar.com   امکانات ابزاری خوبی بطور رایگان برای دارندگان وبلاگ در اختیار گذاشته میشو د.    sadegh sadeghy دوشنبه 23 آبان‌ماه سال 1384 ساعت 03:46 ب.ظ دیروز در همایش تجلیل از چهره های ماندگار یک چهره ویژه و متفاوتی نیز وجود داشت.   در کنار همه چهره های علمی و ادبی و فرهنگی معرفی شده در همایش  چهره این این عزیز جلوه دیگری داشت چهره ای که صداقت در سیمایش موج می زد و قامت بلند و استوارش یادآور اسطوره مقاومت و جهاد  مردانی است که مردانه در برابر خصم ایستادند تا ما بمانیم و عزت مندانه به خاک افتادند تا فرزند این بوم و سرزمین جوانه بزنند. در چهره نورانی و با صفا او نشانه های دیگری نیز بود . نشانه ای از تیر و ترکش دشمنان که دیده دشمن شکار  او را هدف گرفته اند و اما او همچنان محکم استوار ایستاده است آماده؛ پای در رکاب رهبر و مقتدای جانباز خود در سنگر دیدبانی از دشمنان وطن     سردار علی فضلی چهره ماندگار دفاع مقدس در کنار سرداران جاوید نامی همچون حسین خرازی- حاج همت - زین الدین و....   سردار؛ چهره ماندگار باقی خواهد ماند اگر همچنان بسیجی باشد.         علی محمد دوشنبه 23 آبان‌ماه سال 1384 ساعت 01:37 ب.ظ 17 صفحه 1 2