شمس انقلاب آمد

امام آمد

 

امام آمد و ما به یک اشارت خم ابروی او گرفتار خال لبش شدیم

 

بگذارید که از میکده یادی بکنم

من که با دست بت میکده بیدار شدم

ما که اکثر در آن سالها جوان و نوجوانی بیش نبودیم در پرتو کلام گرم او احساس

 مردی کردیم و با نوشیندن جرعه ای از سبوی عشق او اکسیر مردانگی و استقامت

 در وجودمان درخشید

اصلا در گرمی وجودش جان گرفتیم و با نام او هویت یافتیم و ما؛ ما شدیم

سر مشق عشقی را که از او گرفتیم در معرکه آتش و خون امتحان دادیم و هنگامه

 رقص مرگ در برابر خصم رجز خواندیم که:

 

ما زاده عشقیم و پسر خوانده جامیم

در مستی و جانبازی دلدار تمامیم

 

(امام ره)

 

و آنگاه ایستاده در خون غلتیدیم با پیر خود زمزمه کردیم:

 

دست از دامنت ای دوست نخواهم برداشت

تا من دلشده را یک رمق و یک نفس است

(امام ره)