روزنوشت های جانبازی
دست نوشته های یک جانباز وبگردروزنوشت های جانبازی
دست نوشته های یک جانباز وبگردلایحه خدمات رسانى به ایثارگران را مسکوت بگذارید
جمعى از ایثارگران در نامه اى به رئیس جمهور:
لایحه خدمات رسانى به ایثارگران را مسکوت بگذارید
گروه اجتماعى - در پى رد لایحه جامع خدمات رسانى به ایثارگران در شوراى نگهبان، جمعى از ایثارگران در نامه اى خطاب به دکتر احمدى نژاد، رئیس جمهورى - که نسخه اى از آن در اختیار روزنامه ایران قرار گرفت - خواستار مسکوت ماندن این لایحه شدند.
در این نامه آمده است: دولت در اجراى ماده ۴۳ قانون برنامه سوم توسعه مصوبه ۱۳۷۹/۱/۱۷ به منظور بهبود ارائه خدمات به ایثارگران و ساماندهى خدمات قابل ارائه موظف شده بود طرح جامع خدمات به ایثارگران را به وسیله سازمان هاى برنامه و بودجه و امور ادارى و استخدامى کشور و نهادهاى ذیربط تهیه و پس از تصویب هیأت وزیران از محل منابع داخلى نهادها و مؤسسات ذیربط و بودجه عمومى به اجرا درآورد که با توجه به عدم اجراى این تکلیف قانونى در دوره برنامه سوم، قانونگذار در ماده ۹۹ قانون برنامه چهارم توسعه مصوب ۱۳۸۳/۶/۱۱ مجدداً دولت را موظف کرد ظرف مدت شش ماه سند راهبردى خدمات رسانى به ایثارگران را تدوین و اجرا نماید و سازوکار نظارت بر حسن اجراى سند را پیش بینى کند.
در بخشى از این نامه اشاره شده است: متأسفانه دولت وقت به جاى انجام وظیفه و تکلیف قانونى مصرح در برنامه هاى سوم و چهارم توسعه - که مکلف بوده رأساً طرح جامع خدمات به ایثارگران و سند راهبردى خدمات رسانى به ایثارگران را در اجراى قوانین موضوعه تهیه و تدوین و اجرا نماید - لایحه اى را با عنوان «جامع خدمات رسانى به ایثارگران» در جلسه مورخ ۸۴/۵/۲ هیأت وزیران تصویب و به پیوست نامه شماره ۳۱۷۲۸/۲۸۴۹۱ - ۱۳۸۴/۵/۱۰ براى طى تشریفات قانونى به ریاست مجلس شوراى اسلامى تقدیم کرده است، بر این اقدام اشکالات و ایرادات و نواقص عدیده اى وارد است که به شرح ذیل به مواردى از آن اشاره مى شود:
۱- در حالى که دولت وقت موظف بوده خود طرح جامع خدمات یا سند راهبردى خدمات به ایثارگران را در اجراى قوانین موضوعه تهیه، تدوین، تصویب و اجرا نماید، احاله آن به مجلس محترم شوراى اسلامى چه توجیه و معنایى دارد؟ و از مجلس چه مى خواهد؟ قوانین مربوط به ایثارگران که بیش از موارد مذکور در لایحه و جامع و کاملتر از آن از قبل تصویب و ابلاغ شده و اجرا مى شود!! «ممکن است منظور محدود کردن یا لغو قوانین موضوعه قبلى تحت این پوشش باشد.»
۲- آنچه در جلسه ۸۴/۵/۲ دولت وقت به تصویب رسیده است، چیست؟ آیا در اجراى مواد قوانین برنامه هاى سوم و چهارم است یا چیزى غیر آن، اگر در اجراى وظیفه مشخص شده در قوانین برنامه است، تقدیم آن به ریاست محترم مجلس شوراى اسلامى براى چیست؟ و اگر لایحه اى جدید جهت تصویب قانون جامع و فراگیر در این خصوص است، با توجه به این که قوانین و مقررات و ضوابط موضوعه موجود بسیار جامع، فراگیر و کامل است و مفاد لایحه تقدیمى بسیار محدودکننده و ناقض یا نافى برخى از قسمت هاى مهم قوانین موجود خدمات رسانى به ایثارگران و آثار مترتب بر آن است، لذا نمى تواند از عنوان جامعیت برخوردار باشد چون محدودکننده و نقض کننده ارائه بسیارى از خدمات قانونى قابل ارائه فعلى به ایثارگران است و شرایط موجود را بهبود که نمى بخشد با مشکل در اجرا هم مواجه مى کند و از طرفى تکلیف قانونى دولت در اجراى مواد ۴۳ و ۹۹ برنامه هاى سوم و چهارم توسعه چه مى شود؟ که اجرا نشده است.
۳- با وجود قوانین موضوع خدمات رسانى به ایثارگران و توجه به جامعیت نسبى آنها که تلویحاً در مصوبات قانونى دو دوره قانونگذارى و دو مرحله برنامه پنج ساله توسعه به آن اذعان شده و فقط نیاز به تدوین آئین نامه اجرایى جامع داشته، مجلس محترم چه توجیهى براى قبول این لایحه که در سطح یک آئین نامه اجرایى هم نبوده دارد، آیا دولت وقت با تقدیم این لایحه براى توجیه عدم انجام وظیفه اش (اگر نگوییم کفایت این امر را نداشته و عذرش موجه باشد) مجلس محترم را دور نزده و اغفال نکرده است؟
۴- مجلس محترم چه توجیهى براى صرف وقت در موردى که قوانین مناسب آن از قبل تصویب و ابلاغ شده دارد؟ این لایحه اگر در اجراى مواد ۴۲ و ۹۹ قوانین برنامه توسعه پنج ساله سوم و چهارم به تصویب دولت وقت رسیده، بهتر است مجلس محترم شورا از طریق کمیسیون محترم تطبیق مصوبات و اداره کل قوانین مجلس و... آن را بررسى و اخذ نظر نماید.
در بخش دیگرى از این نامه نوشته شده است: با این حال ملاحظه مى شود دولت وقت متأسفانه به جاى انجام تکلیف و وظیفه قانونى توپ را به زمین مجلس انداخته است، آیا واقعاً شأن جامعه ایثارگران این بوده که با سرهم بندى کردن عباراتى این چنین مورد بى مهرى و تضییع حق قرار گیرند؟ حق این بود لااقل هیأت دولت اگر وظیفه و تکلیفش را اجرا نکرد، در جهت تضییع شأن و حقوق موجود ایثارگران با تقدیم این لایحه به مجلس برنمى آمد و مجلس محترم هم از باب نظارت بر اجرا و تطبیق مصوبات دولت با قوانین اعمال قانون و وظیفه مى کرد. خوب است توجه شود که هیأت وزیران براى بررسى این لایحه تقدیمى به مجلس هیچ وقتى را صرف نکرده و بررسى نشده، به محض حصول، آن را در هنگام سفر تصویب کرده است! و طبعاً وقتى با چنین مقوله اى این گونه غیرمنصفانه و غیرمنطقى برخورد و تعامل شود از ایادى قبلى دخیل در تهیه آن هیچ انتظارى نمى رود، با این حال راهکارهایى براى پیشگیرى از لطمه خوردن به حیثیت و شرافت خانواده هاى معظم شاهد و ایثارگر پیشنهاد مى شود؛
۱- لایحه از مجلس مسترد شود و هیأت محترم دولت در اجراى وظیفه و تکلیف معطل مانده مصرح در قانون برنامه چهارم توسعه با بررسى و انجام یک کار دقیق کارشناسى شده عمل کند.
۲- از مجلس درخواست شود لایحه مسکوت گذاشته شود تا فرصت بررسى و ارائه طرح جایگزین اصلاحى و مناسب فراهم شود.
۳- لایحه مطرح شده با توجه به نظرات و پیشنهادهاى اصلاحى موجود به صورتى اصلاح شود که نافى امتیازات و خدمات قابل ارائه در اجراى قوانین موجود به ایثارگران و خانواده هاى معظم شاهد و ایثارگر نباشد، و عنوان آن بشود «لایحه ساماندهى و هماهنگى امور ایثارگران».
چند خبر
فیلم مستند "ترانه اندوهگین کوهستان " به کارگردانی حامد خسروی و بامحور جانبازان هشت سال دفاع مقدس ساخته شد
به گزارش روز سه شنبه خبرنگار فرهنگی ایرنا- این مستند 30 دقیقه ای که به سفارش بنیاد حفظ آثار و ارزش های دفاع مقدس ساخته شده - روایتی متفاوت از جانبازان اعصاب و روان است
ترانه اندوهگین کوهستان روایتی از جانبازان مقیم در بیمارستان ایثاراردبیل است
خسروی درباره این مستند گفت : ترانه اندهگین کوهستان در مرحله تدوین قرار دارد و برای حضور در جشنواره بین المللی فیلم کوتاه تهران آماده می شود
جشنواره فیلم کوتاه تهران اواخر آبان ماه امسال برگزار می شود
فیلم مستند ایرانی "جانباز کلیمانجارو" محصول گروه تلویزیونی شاهد نامزد دریافت جایزه اصلی جشنواره بین المللی شبکه "الجزیره " قطر شد
جشنواره بین المللی فیلم الجزیره سوم و چهارم اردیبهشت ماه در قطربرگزار می شود
به گزارش روز یکشنبه ایرنا از بنیاد شهید و امور ایثارگران - مستند 60 دقیقه ای جانباز کلیمانجارو- داستان صعود جانبازان قطع عضو به قله کلیمانجارو است
کتاب« حرکتهای ورزشی برای جانبازان و معلولین »منتشر شد
خبرگزاری فارس: به منظور ارتقای سطح علمی جامعه ایثارگری و معلولان کشور، کتاب حرکتهای ورزشی برای جانبازان و معلولین ، به همت اداره کل تربیت بدنی بنیاد منتشر شد.
به گزارش خبرگزاری فارس به نقل از اداره کل روابط عمومی و اموربین الملل بنیاد شهید و امور ایثارگران، مهدی ریاحی کیا مدیر کل تربیت بدنی این نهاد با بیان این مطلب گفت: با توجه به نقش سازنده و مؤثر ورزش در سلامتی جانبازان و معلولین ، در این کتاب حرکات ورزشی ویژه برای افراد قطع عضو، نابینا، ضایعه نخاعی و همسران افراد جانباز و معلول در نظر گرفته شده است.
وی افزود:این کتاب که توسط حسین پورسلطانی و امیدجهانسوز به رشته تحریر در آمده، در384 صفحه توسط نشر شاهد منتشر شده است
شایعه استعفای دهقان رئیس بنیاد شهید و ایثارگران
ظاهرا" آقای دهقان به آقای رئیس جمهور اعتراض کرده که چرا در جلسه ای که با عنوان مصاحبه مطبوعاتی و رادیو تلویزیونی رئیس جمهور و در واقع برای آزادی نظامیان انگلیسی تشکیل شده بود است ، دعوت نشده اند .
آقای دهقان قصد داشته برای تکمیل مهر ورزی سخاوتمندانه دولت ارزشی ، به نظامیان متجاوز انگلیسی ، به هر کدام از ایشان اعم از زن و مرد یک کارت آزادگی ، تقدیم کند.
البته من به دهقان حق می دهم ، در شرایطی که نظامیان متجاوز انگلیسی ، یکباره آنقدر عزیز می شوند که خبر آزادی آنان در بالاترین سطح ممکن و در جمع صد ها خبرنگار داخلی و خارجی و توسط رئیس قوه مجریه ایران اعلام و جمع آنان بدون اینکه پیامی از رهبران خود داشته باشند ، در ساختمان ریاست جمهوری با آقای احمدی نژاد ملاقات و بعد هم با بدرقه رسمی مدیر کل وزارت خارجه دولت کریمه و از طریق پاویون یا ساختمان تشریفات رسمی کشور و با در دست داشتن هدایای سپاه و دولت ایران ، ایران را ترک می کنند ، چرا آقای دهقان به وظیفه خود عمل نکند ؟»
میلاد رسول نور
آغاز ۱۱۶۸ سال امامت صاحب الامر
دخیل می بندم به سنگفرشهای حرم...!
چند روزی است یکی از دوستان که جانباز شیمیایی هست (و دانشجوی همان دانشگاه ما البته) حسابی حالش به هم ریخته و... یک هفته گذشت تا تازه ما را خبر کرد نامرد...! همیشه همینطوری بوده...
دو سه روزی است که روزها و شبهایمان حال و هوای جبهه گرفته... شبها تا صبح راه می رود این آقا مططفای ما... ده شب است نخوابیده... شب تا صبح ناله... داد می زند... از درد... درد... درد... هی می گوید... هی می گوید...
خوش به حالتان شهدا... خوش به حالتان شهدا... خوش به حالتان شهدا...
خیلی جانسوز است... باید ببینید... بارها گریه ام گرفته این دو سه روز... آدم باشد... ببیند... کاری هم از دستش بر نیاید... کاری از دست هیچکس بر نیاید... قرص، آمپول،... مسکّن هایی که برای ۱۲ ساعت اثر دارد، یک ساعت هم دوام نمی آورد و باز هم ناله... درد... درد... درد... دیشب حرفی زد که خیلی حسودی ام شد بهش... می گفت چقدر کیف دارد این دردها! نمی توانستم جلوی اشکهایم را بگیرم...
گفتم کاری که از دستم بر نمی آید... یه جایی هم خوانده بودم که خودشان گفته اند: هر جا ذکر ما باشد، همانجا حرم ماست...
به خدا همه چیز یکدفعه خورد به کله ام... یا ضامن آهو... مگر توی این وبلاگ، وبلاگ چقدر سنگ صبور سفید... روی سنگفرشهای حرم... غیر از ذکر شما چیز دیگری هم بوده؟! اینجا حرم شما نیست...؟!
گفتم می روم، دخیل می بندم به سنگفرش حرم... (sangfarsheharam.blogfa.com)...!
از آقا هم توقع دارم بالاخره بعد از این همه مدت...
آقا جان... یا ضامن آهو...! پشت پنجره فولاد نیستم... اما روی سنگفرشهای حرم نشستم...
دوستان هم دعا کنند جای دوری نمی رود!...
شهادت امام رضا (ع)
ای ماه سجده آر و بسوزان خسوف را
((لا تقربواالصلوه)) بخوان و به هم بزن
این مستی بهم زده نظم صفوف را
نقاره ها به رقص کشاند اهل زهد را
شاعر نمود و صف تو صد فیلسوف را
می ترسم از صفای حرم با خبر شود
حاجی و نیمه کاره گذارد وقوف را
این واژه ها کم اند برای سرودنت
باید خودم بچینم از اول حروف را
روح القدس بیا بنشین شاعری کنیم
خورشید چشمهای امام رئوف را
محمد مهدی سیار
پیچیده در رواق سحر ، عطر سبز هو
از خویش می شوند رها فوج کفتران
در سایه سار این همه سیمرغ آرزو
در آستان قدسی ات ای قبله گاه مهر
هستند لحظه های حرم ، دائم الوضو
بنگر غریب خسته ی حیرت نصیب را
در ازدحام آینه ها ، غرق جست وجو
این سایه ی مکدر و درمانده آمده ست
از خاک درگه تو کند کسب آبرو
دل را دخیل بسته به لبخند روشنت
واکن گره زبغض فروخفته در گلو
مثل همیشه چشم به راه نگاه توست
این زائر نشسته در ایوان روبرو
حسن یعقوبی
سلام علی آل یاسین
السلام علیک یا رسول الله
اصبنا بک یا جبیب قلوبنا فما اعظم
المصیبهّ بک حیث فقدناک
در سوگ توییم یا حبیب دلهای ما ؛ چه اندازه بزرگ است مصیبت بر تو از آنجهت مبتلا به فقدان تو شدیم.
السلام علیک یا ابا محمد الحسن
بن علی ایها المجتبی
مظلومترین امام
وتنهاترین معصوم
رژرتاژ تبلیغی برنامه گفتگوی خبری ۳۰/۲۲
| به دوستان صدا و سیمایی یاد آور می شوم ایثارگران به برنامه ها و روند کاری بنیاد شهید و امور ایثارگران انتقاد و اعتراض جدی دارند
هرچند گوش شنوایی نه درمجلس و نه در رسانه ملی نمی یابند |
| شاید برای صدا و سیما این مهم باشد که نخواهد ارزش و اعتباری را که ازرهگذر یک برنامه چالشی وانتقادی کسب کرده به این سادگی با تبدیل آن به یک برنامه متکلم وحده و رپرتاژ تبلیغاتی از دست بدهد |
دو روی یک سکه از ارزشهای دفاع مقدس در جامعه
| جالب است که دردمندترین بازماندگان جنگ که حتی جسم فرزندان یا وابستگانشان هم باز نگشته است، به این راحتی مورد تفقد و احترام شبکه رادیویی قرار می گیرد که در سراسر کشور و در پهنه ایران زمین مخاطبان بسیاری دارد! |
به گزارش خبرنگار «بازتاب»، «رسول ملاقلی پور» مردی از تبار خیبری های 8 سال دفاع مقدس نه تنها داغ نبود و دود نمی کرد، بلکه سوخت و دم برنیاورد و آرام و بی صدا در اسفندی که سالگرد بسیاری از شهدای سال های پایانی جنگ است، به قافله بازمانده از آن سفر کرد.
اما رفتن ملاقلی پور هیچ دلیلی نمی شود که جامعه سکوت او را در طول جشنواره های داخلی و بی توجهی عمدی به اثرهای وی را فراموش کند. ملاقلی پور هیچگاه ادعای فیلم سازی و دردمندی نداشت ولی حرفی که می زد آن چنان دردمندانه بود که دل هر انسان پاک نهادی را می سوزاند. او هیچگاه فیلمی برای جایزه نساخت و برای نگرفتن آن هم جنجال و اعتراض به پا نکرد!
سال ها فیلم ساخت و توهین و بی احترامی شنید، اما آنچه برایش مهم بود، باقی ماندن یاد جوانان دلیری بود که وی با آنها سال ها زندگی کرده بود و به تعبیر خودش از بد روزگار او مانده و آنها رفته بودند. درک کردن وجود «باکری» و جای خالی وی در ذهن رسول ملاقلی پور در آثارش همیشه قابل حس بود.
ولی با تمام این تلاش ها وقتی به موج فراگیر برخوردهای عجیب و غریب با بازماندگان دفاع مقدس و بی توجهی هایی که اندک اندک رنگ توهین به خودش می گیرد، توجه می کنیم. در می یابیم که چقدر راحت ارزش انسانی هایی که در برهه ای سخت جان خود را به قیمت آزادی و ثبات کشور فروختند، در حال فراموشی و گاهی ارزان فروشی است!
سال هاست «روایت فتح» تنها راوی بی واسطه جنگ جایش را به حرف های قشنگ و پروژه هایی داده که دیگر رنگ و صفای سنگرنشینان خاکی و با صفای جبهه را ندارد. اگر هم اندک تلاش هایی در این راه انجام شود، به بهانه هماهنگی و بررسی موضوع به فراموشی سپرده می شود.
100 روز پیش رسول ملاقلی پور گفت که دیگر فیلم جنگی نمی سازد، روایت فتح دیگر برنامه ای دنباله دار نیست که مخاطبان خود را جذب کند، ابراهیم حاتمی کیا، کمال تبریزی و . . . فیلم جنگی نمی سازند و به بهانه آدم هایی که به جامعه تزریق می کنند که فیلم جنگی دیگر خریدار ندارد، مجبورند یا به سراغ ژانرهای اجتماعی بروند یا بیکاری!
اما در این میان برخی چنان با قدرت فیلم جنگی می سازند و مدعی هستند که معلوم نیست تا به حال کجا بوده اند و چه می کرده اند. نتیجه اش هم این می شود که پس از نزدیک به دو دهه در یک فیلم جنگی به پیکر مطهر شهدا، نعش و . . . گفته شود! و در قبال اولین های پر ایراد داد و قال راه می افتد.
تضاد و برخوردهای متفاوت و نبود یک فرهنگ مشترک برای حفظ ارزشهای دفاع مقدس در بخش های مختلف فرهنگی کشور موجب شده که برای نمونه در برنامه «هفت شنبه» که روز جمعه از یک شبکه رادیویی سراسری پخش شد، در بخشی از آن به راحتی به خانواده شهدای مفقودالاثر توهین شود.
در بخشی از این برنامه مجریان به خواندن پیام های مردمی مشغول بودند، که یکی از آنها به بهانه طرح یکی از همکارانشان به نام «محمودرضا» ضمن به کار بردن کلماتی که بیشتر زبان حال مادران در انتظار شهدا و مفقودان دفاع مقدس است، با لحنی بسیار بد گفت: «لطفا یکی خبری، اثری، چشمی، چاری، گوشتی، تیکه استخونی و . . . برای ما بیاورد!»
جالب است که دردمندترین بازماندگان جنگ که حتی جسم فرزندان یا وابستگانشان هم باز نگشته است، به این راحتی مورد تفقد و احترام شبکه رادیویی قرار می گیرد که در سراسر کشور و در پهنه ایران زمین مخاطبان بسیاری دارد!
این در حالی بود که امروز شنبه، پخش مستندی جالب از زندگی خانواده ایثارگر و شهید غیاثوند قیصری از شبکه یک، نشان داد چقدر راحت در این سال ها بازماندگان جنگ فراموش شده و در میان خاطرات و عکس های یادگاری رها شده اند. پدر این خانواده، عطاالله غیاثوند قیصری مردی که یک پسرش در سال 61 مفقودالاثر و پسر دیگرش در سال 65 شهید شده بود، حالا خودش به خاطر شیمیایی شدن در عملیات کربلای 4 دچار سرطان مثانه است.
درک زندگی بازماندگان جنگ در سراسر جهان همواره با احترام خاصی همراه است، در ژاپن و ایالات متحده هنوز به بازماندگان جنگ هایی که این کشورها مهاجم بوده اند، احترام فراوانی گذاشته می شود.
اما ما در کشوری که مردم از خرد و کلان با جسم و جان خود در برابر یک تهاجم ایستادند، به راحتی همه چیز را به گذر زمان واگذار کرده ایم و آنچه برای ما دیگر مهم به شمار نمی رود، حفظ آثار و ارزش های دفاع مقدس توسط وارثان واقعی خود آن است، نه کسانی که تنها دوست دارند شیپوری از جنگی بودن را به همراه خود داشته باشند