پایان محتوم یک سفاک

صدام اعدام شد و زندگی ننگینش پایان یافت

صدام پیش از این مرده بود مرگ دیکتاتور زمانی است که دیگر کسی دیکته ها و اوامر او را اجرا نکند صدام آنگاه مرد که ابهت ناشی از بی رحمی و سفاکیش که در هر عراقی رعشه می انداخت فروریخت

 

صدام اعدام شد و رفت و این کمترین مجازات برای وی بود . او رفت و به زباله دانی تاریخ افتاد ولی آثار جنایات او همچنان باقی است

صدام یعنی جنایت ؛ بی رحیمی و سفاکی

 

گرچه شاید با مرگ صدام وی بزودی از خاطره مردم دنیا حذف شود و آیندگان نیز نامی و نشانی از او نداشته باشند ولی صدام برای ما جانبازان زنده است

 

همچنان این موجود جنایتکار از میان جانبازان قربانی می گیرد

 

تا هنگامی که گازهای شیمیایی ذره ذره وجود بچه های شیمیایی را آب می کند  صدام زنده است

تا هنگامی که جانبازان نخاعی از درد به خود می پیچند صدام زنده است

تا هنگامی که جانبازان اعصاب و روان اسیر داروی آرامش بخش یا شوک الکتریکی اند صدام زنده است

تا هنگامی که جانبازان نابینا محروم از دیدن خانواده و فرزندانند صدام زنده است

 

 

تا هنگامی پدر و مادر شهیدی داغ فرزند برومند خود را بر دل دارند صدام زنده است

 

تا هنگامی همسر و فرزندان شهید در غم هجران شوهر و پدر هستند صدام زنده است

 

تا هنگامی که آزادگان خاطرات تلخ و رنج اسارت را در خاطره دارند صدام زنده است

 

 برای بقیه مردم دنیا شاید با اعدام صدام صدام به فراموشی سپرده شود ولی اثرات وجودی این جنایتکار در جسم و روح ایثارگران زنده است و همچنان باعث تداوم رنج و درد این عزیزان است

 

 

دیشب آخر شب شبکه یک تلویزیون برنامه مستندی از جنایات صدام را نشان می داد و با چند تن از جانبازان مصاحبه می کرد . یکی از جانبازان برادر جانباز شیمیایی آذر افشار بود گازهای شیمیایی علاوه بر اینکه برای روی این جانباز عزیز اثر مخرب خود را گذاشته بود اثرات این گازهای شیمیایی به فرزند خردسال   او نیز سرایت کرده است تمام دست و صورت این کودک ۴یا۵ ساله بر اثر خارش ناشی از گازهای شیمیایی زخمی بود

 

راستی فکر می کنید با اعدام صدام همه چیز تمام شد.

 

 

 

در همین رابطه:

 

یک جانباز:جنایت‌های صدام با مردنش هم فراموش نمی‌شود

فرجام یک دیکتاتور