مطلب زیر دوست عزیزی بنام محمدحسن غلامعلیان برای ما ارسال کرده که عینا درج می شود:
بیــش از هــــفتاد سال ار جنگ جهانی دوم میگذرد اگر امکاناتی فراهم شد و سری به کشورهای اروپایی و امریکایی که جنگ درآن کشورها سال 1939 شروع و 1945 میلادی خاتمـــــه یافت و حدود پنجــــــاه میلیون نفر به نوعی در این جنگ 6 ساله درگیر بودند بزنید نگاه دولت و ملت را به بازماندگان نبرد 6 ساله شاهد خواهید بود . دولتمردان و مردم ایثارگریهای سربازانی که در برابر تهاجم دشمن افسار کسیخته مقاومت کردند و به درجـــــه رفیع شهادت نائل آمدند یا بعنوان مجروحان جنگی باقی ماندند را فراموش نکرده اند . و هر سال در مراسم با شکوهی که در میادین بزرگ شهر ها و روستاها برگزار میشود چنان تجلیلی از آنان به عمل می آورنــد که شور و شعف تمامی وجود هر بیننده و شنونده ای را فرا میگیرد .
بازماندگان جنگ و خانواده هایشان چنان قرب و منزلتی دارند که گویـــا این انـــــسانهای نیمه جان که هنوز آثار جراحت بر اندامشان خودنمایی میکند ناجیان دولت و ملت بوده اند . در اکثر کشور ها چنان ارج و اعتباری بــرای آنان قائل هستند که باید از نزدیک دید و لمس کرد . دولت و ملت دست در دست یکدیگر نهاده اند و حامی این گروه در زمـــینه های سیاسی ، فرهنگی ، اقتصادی و اجتماعی مـــیباشند .
کشور ما
در موارد مذکور چنان با این دلسوختگان برخورد کرده است که گاه خود آنها
بر مظلومیت خویش گریسته وگوشه انزوا را بر میگزینند. نگاهی گذرا به مصوباتی که دولت و مجلس هر از چند گاهی در مورد شهدا و ایثارگران داشته و در رسانه ملی به کرات به نمایش گذاشته شده یا تیتر روزنامه ها بوده یا در مصاحبه های مقامات کشوری و لشکــری از
اهم مســــائل بوده نه تنها نگاه مردم بلکه نسل سوم رانیز نسبت به آنها نامهربان کرده اند و با شعارهای دادن فرش و ماشین و بخچال و تلوزیون و سهمیه
دانشگاه و اشتغال، معافیت گمرک و پلاک مخصوص اتومبیل و هزاران
وعده و وعید بدهکار هم شده اند .
آقای رئـــیس جمهور، دولتــــمردان عزیز ، کرسی نشینان واجب الاکرام ، اجازه ندهید کسانیکه در طــول هشت سال دفاع مقدس جان بر کف دست گذاشتند و با خدای خویش معامله کردند اینک هـــــر دم آرزوی رفتن پیش یارانشان را بکنند . اگــر مرهمی بر زخمهای کهنه شان نمی گذارید . اگر ریــــــه آتش گرفته ار گازهای شیمیایی شان را درمانی نیـــست ، اگر با این همه بوق و کرنا هنوز نیاز دارویشان را نتوانسته اید برآورده کنید ، اگر دست و پایشان را گاهی در مـی آورند تا لحظه ای آسوده بیارامند . اگر چشمانشان رادیگر رمقی برای دیدن نیست ،اگر موج جنگ آنها را به قفس انداخته، اگر بر صندلی چرخدار تکیه رده اند و شما به هزار و یک دلیل قادر به مــداوای این همه درد نیستید . اگر سالها قبل روز میلاد پرچمدار کربلا دلشان را به کارت تبریکی شاد میکردیـد و باعــــث مـی شــدید تا یک روز نزد همسر و فرزندان احساس بودن کنند و امروز بـه علت کسری بودجه این مهم مقدور نمی باشد.
نـــگویید مشکل مسکن تمام جانبازان حل شده آیا با شش میلیون تومان وام بانکی میشود صاحب مسکن شد ؟ نــــگویید جانبازان مــی توانند خـــودرویی به ارزش چهل میلیون تومان ! از خارج وارد کنند و از پرداخت عوارض وگمرکــی معاف هستند ، بگویید جانبازانی که فاقد دو دست یا پا یا قطع نخاع باشند شامل این بخشودگی میشوند . نگویید به جانبازان پلاک مخصوص تردد اتومبیل داده میشود بگوببد به جانبازان بالای 70% این پلاک اهدا میشود.
بیایید فــــــبل از اینکه مطلبی را بگویید یا تصویب کنید و افکار عمومی را تحت الشعاع قرار دهید و آنها را بدهکار مردم نمایید وازه جانباز را به صورت عام به کار نبرید ، دقیقـا" مشخص کنید بخـشش ملوکانه تان شامل کدام گروه از فراموش شدگان میشود . والسلام
اردیبهشت هشتاد و هشت شمسی
سلام خسته نباشید اگر فرصت کردید یک سری به وبلاگ من بزنید وراهنمایی بفرمایید. متشکرم.
البته و صد البته که باید به حال این دولتمردان خودمان افسوس بخوریم با این مصوباتشان و از طرفی باید به حال جانبازان عزیز افسوس خورد باین رئیس بی لیاقت
برخی از مسئولان بی مسئول چنان پا یه های این نظام را مورد هدف قرار میدهند که دشمننان قسم خورده این آب وخاک هرگز توی خواب هم تصورش رانمی کردند.