بی حرمتی به جانبازان در مجموعه فرهنگی سعد آباد

بی حرمتی و بعضا برخورد زشت با جانبازان در اماکن و مجامع مختلف متاسفانه روند رو به تزاید دارد روش مقابله با آن نیز نیازمند یک کار فرهنگی و فرهنگ سازی عمومی در جامعه است.

نمونه زیر را دوست عزیزما جانباز نخاعی 70% مجید صوفی ارسال کرده است:

چهارشنبه ۲۴ شهریور به همراه خانواده تصمیم گرفتیم برای اولین بار بریم کاخ سعدآباد رو ببینیم مهمان هم داشتیم که به همراه آنها راه افتادیم میهمانانی از نسل سوم.جوانانی که با همه دردی که در تن داریم جلوشون با غرور سرمونو بالا نگه می داریم تا مبادا از وظیفه زینبیمان نسبت به دفاع مقدس غفلت ورزیده باشیم هنگام ورود به مجموعه با معرفی خود به عنوان جانباز و نشان دادن کارت و عصایم به برادر مسئول حراست از ایشان خواستم در صورت امکان اجازه دهند تا ماشینم را در محوطه پارکینگ مجموعه پارک کنم که آن برادر بزرگوار با کمال احترام! جلوی چشم فرزندان و همراهانم فرمودند

اگه تو جانبازی منم خانواده شهیدم برو بیرون پارک کن.

از آنجائی که اول وقت رفته بودیم استثناْ همون نزدیکا جای پارک پیدا کردم موقع ورود به کاخ در حالی که با کمک دو عصا حرکت می کردم از آن برادر بزرگوار پرسیدم چه کسی از شما شهید شده که با بی اعتنائی ایشان مواجه شدم.

اینجا بود که احساس کردم وظیفه ام حکم میکند در مقابل این همه لطف ساکت ننشینم تا برادران جانباز بعدی را مرهون لطف خود ننمایند و به آن برادر عرض کردم اگر من موضوع جانبازیم را مطرح کردم به این خاطر بود که وضع جسمیم را اعلام نمایم نه اینکه قصد استفاده از ارث و میراث کنم

بنابراین خانواده شهید بودن شما ربطی به من ندارد که ایشان هم فرمودند جانبازی تو هم ربطی به من ندارد اگر جانبازی پولشو می گیری و دستور دادند از ورود ما به مجموعه سعدآباد جلوگیری نمایند

که دست آخر با پادر میانی و محبت آقایان مسئول فروش بلیط بالاخره توانستیم وارد شویم به همین منظور همینجا خواستم از آن برادر بزرگوار پوزش خواسته و از اینکه باعث تکدر خاطر مبارکشان شدم عذر بخواهم و از دوستان محترم جانبازم نیز بخواهم که در اماکن عمومی از اعلام مراتب جانبازیشان خودداری ورزند تا اندک آبروئی هم که پیش خانواده مان داریم از بین نرود. با تشکر برادر کوچک شما جانباز ۷۰٪ ضایعه نخاعی مجید صوفی